شروین صفوی یکی از داوران صندلی با تجربهی کشورمان است که سابقه حضور در مسابقات معتبر بینالمللی بسیاری را نیز در کارنامه دارد. او به تازگی از مسابقات ویمبلدون بازگشته و در حال حاضر به عنوان یکی از داوران صندلی مسابقات دیویس کاپ گروه سوم آسیا و اقیانوسیه، مشغول به فعالیت است. در حاشیه این رقابتها، فرصتی پیش آمد تا با این داور نشان سفید کشورمان به گفتوگو بنشینیم که در ادامه آنرا میخوانید:
آقای صفوی، کمی از خودتان بگویید؛ اینکه چطور وارد ورزش تنیس شدید…
– شروین صفوی هستم. 49 ساله، داور بینالمللی و مربی درجه 1 تنیس. من در ابتدا فوتبالیست بودم. در تیم پرسپولیس و تیم ملی جوانان بازی میکردم؛ اما متاسفانه مشکلی برایم پیش آمد که مجبور شدم سی سال قبل این ورزش را رها کنم و وارد ورزش تنیس شوم. الان هم خیلی خوشحالم که در این ورزش هستم.
چه شد که به داوری در تنیس روی آوردید؟
– ورود من به داوری اتفاقی بود؛ تنیس را خیلی دوست داشتم و بازی میکردم. علاقه داشتم در بخش داوری باشم. امتحان کردم و دیدم که خیلی دوستش دارم و بعد که در جنبهی بینالمللی وارد شدم، دیدم دنیای منضبط و قشنگی است.
شما در مسابقات ویمبلدون امسال حضور داشتید. کدام بازیها را قضاوت کردید؟ آیا بازیهای جدول اصلی را هم قضاوت کردید؟
– بله. هم در جدول انتخابی و هم جدول اصلی حضور داشتم. تا دور یکچهارم پایانی هم بازیهای زیادی را قضاوت کردم. اینکه کدام بازیها بوده، الان حضور ذهن ندارم. از دور نیمهپایانی کار من آنجا به اتمام رسید و برای مسابقات جام دیویس به ایران برگشتم.
از همکاران چه کسانی بودند؟
– از همکاران آقایان علی نیلی، عادل برقعی بودند و آقای امیر موسوی هم در جدول مقدماتی مسابقات حضور داشت.
با آقای نیلی چگونه آشنا شدید؟
– علی را من خیلی سال است که میشناسم. سِن من خیلی بیشتر از علی است ولی در واقع علی به من داوری تنیس را یاد داد. او به عنوان استاد من بود و همیشه هم استاد من خواهد بود. چون واقعاً همیشه خیلی پیگیر و بالای سر ما بود؛ با اینکه سنش کم بود ولی زودتر در بخش داوری حضور داشت و بسیار خوب به ما داوری را یاد داد و میتوانم بگویم داوری الان ما محصول کار آقای علی نیلی است.
راز موفقیت آقای نیلی چه بوده؟
– پشتکار، هوش بسیار زیاد و صداقت. علی نیلی اکنون جزو 8 داور برتر جهان است. او مسئول Live Scoring تور تنیس مردان که یک پروژهی 45 میلیون دلاری است نیز میباشد. میگویند عیار انسانهای بزرگ وقتی به قدرت میرسند مشخص میشود، علی هر چقدر که بالاتر رفت بهتر شد.
برای داور شدن چه مراحلی را باید طی کرد؟
– اول باید در کلاسهای داخلی شرکت کنید. در ابتدا داور ملی خواهید شد که امکان دارد فرآیند آن در چند سال آینده سختتر شود. البته خوب است که این اتفاق بیفتد چون ما به کسانی نیاز داریم که واقعاً خوب باشند، نه افرادی که بخواهند پارهوقت کار کنند. پس از آنکه تجربهی کافی را بدست آوردید به کلاسهای بینالمللی معرفی خواهید شد و بعد نشان سبز دریافت خواهید کرد و سپس برای نشان سفید اقدام میکنید و به ترتیب بالا میروید.
پروسه بازیهای ملی چه مدت طول میکشند؟
– بستگی به خودتان و تعداد داوریهایتان دارد. امکان دارد شما بازیهای ملی را به صورت پیوسته و خوب شرکت کنید و تا یک سال، یک سال و نیم برسید، ولی برای نشان سفید باید 3-2 سال کار کنید.
ویژگیهای یک داور خوب چیست؟
– اول از همه وقتشناسی و منظم بودن، صادق بودن. داشتن دید خوب. اینکه به قوانین و فرآیندهای آن مسلط باشد. خیلی بهتر است که خودش تنیس بازی کرده باشد، چون درک بهتری خواهد داشت. و صداقت. اگر اشتباهی میکند بگوید اشتباه کردم.
چگونه میتوان به نشان طلا دست یافت و این فرآیند چقدر به طول میانجامد؟
– ببینید در ابتدا باید در کلاسهای بینالمللی شرکت کنید. باید کلاسهای نشان سفید را بگذرانید. پس از آن برای حضور در کلاسهای نشان برنز باید چیزی حدود 2 تا 3 سال کار کنید. اگر موفق شوید کلاسهای نشان برنز (که یک مقدار پیچیده تر است) را بگذرانید، بعد از مرحلهی نشان برنز، شما برای دریافت نشان نقره و طلا دیگر به کلاس احتیاج ندارید؛ فدراسیون جهانی تنیس، ATP و WTA که با یکدیگر مرتبط هستند در آخر سال (ماه دسامبر) جلسهای میگذارند و آنجا مشخص خواهد شد که چه داورانی به نشان نقره و طلا دست خواهند یافت. ولی در آسیا در حال حاضر برای داور صندلی غیر ممکن است و ما داور نشان طلا در آسیا نداریم. فقط علی(نیلی) است که او هم از طرف آمریکا کار میکند.
شما به کشورهای زیادی سفر کردهاید و در تورنمنتهای زیادی حضور داشتهاید؛ به نظرتان چرا در ایران مسابقات بینالمللی بسیار کم برگزار میشود؟ مثلا همین ترکیه در همسایگی ما مسابقات زیادی برگزار میکند …
– ترکیه 152 هفته تورنومنت دارد. 52 هفته خودش یک سال میشود. آنها به صورت همزمان تورنومنت برگزار میکنند. بنابراین رقم بسیار بالایی است. آنجا مسابقات یک مقدار تجاری است. در واقع هدف پول درآوردن و توسعهی تنیس است و به نظرم تا حدی هم موفق بودهاند. شما ببینید الان جم ایلکل در مسابقات فیوچرز برنده میشود. مارسل ایلهان در رده 210 دنیاست. البته مارسل محصول ترکیه نیست. او ازبکستانی است و بعد به ترکیه آمد. در مسابقات ترکیه بیشتر هتلها با تعدادی از برگزارکنندگان مسابقات قرار داد بستهاند و توانستند امکانات خیلی خوبی را بدست آورند. در فصولی که در آنجا تنیس وجود ندارد و مشتری ندارند، مسابقه برگزار میکنند و با قیمتهای مناسب سرویس خیلی خوبی میدهند.
چرا از زمین مرکزی مجموعه ورزشی انقلاب برای برگزاری این مسابقات استفاده نشد؟
این تصمیمی بود که فدراسیون گرفت. شاید میخواستند باشگاه استقلال را به عنوان میزبان مسابفات بینالمللی معرفی کنند. طبیعتاً امکانات ورزشگاه انقلاب بیشتر است.
از عمکرد آقای مورلی راضی هستید؟
بله. ایشان سرداور بسیار با تجربهای هستند. حدود 9-8 سال پیش زمانی که ایران در گروه 2 بود هم با ایشان کار کردم. داور با سابقهای است. همه جای دنیا کار میکند. از کشوری (ایتالیا) هم میآید که صاحب تنیس است.