اسطوره اسپانیایی دنیای تنیس با مسابقات رم وداع کرد.
تنیسفا – رافائل نادال با پذیرش شکست مقابل هوبرت هورکاچ از دور رقابتهای مسترز رم کنار رفت.
عصر روز شنبه قهرمان ده دوره این رقابتها در دیدار دوم خود به مصاف هوبرت هورکاچ رفت تا در برابر مرد هفتم تنیس جهان آمادگی خود را محک بزند.
نادال در شروع بازی در همان گیم اول پنج فرصت برای بریک هورکاچ داشت اما نتوانست از آنها استفاده کند و در ادامه این بازیکن لهستانی بود که با تکیه بر سرویسهای پرقدرت خود کنترل بازی را در اختیار گرفت و در نهایت در دو ست با نتایج ۶-۱ و ۶-۳ پیروز شد.
نادال در این بازی تنها موفق به کسب ۴ گیم شد که سنگینترین شکست او در خاک محسوب میشود. ماتادور قبلاً تنها دو مرتبه چنین شکستی را در خاک تجربه کرده بود که به سالهای نوجوانی او بر میگشت، یکبار در ۱۵ سالگی و بار دیگر در ۱۶ سالگی.
اما بعد از این مسابقه، هزاران نفر از هواداران نادال در بیرون ورزشگاه مرکزی مسابقات رم گرد هم آمدند تا با او وداع کنند. ایتالیاییها در حمایت از ماتادور سنگ تمام گذاشتند و با تشویقهای پرشور خود صحنههای زیبایی را رقم زدند و این اسطوره بزرگ تنیس جهان را که سالها در فورو ایتالیکو افتخارآفرینی کرده بود بدرقه کردند.
با وجود اینکه نادال قبلاً گفته بود امسال آخرین حضورش در مسابقات مسترز رم است اما مراسم ویژهای برای ادای احترام به او برگزار نشد. بازیکن ۳۷ ساله اسپانیایی در صحبتهای بعد از بازی نیز پیرامون این موضوع دوپهلو صحبت کرد و به نوعی در را برای بازگشت به رم در فصل آینده باز گذاشت.
نادال حالا دو هفته فرصت دارد تا خود را برای مهمترین رویداد فصل خاک یعنی مسابقات گرند اسلم رولان گاروس آماده کند. اما هنوز تصمیم او برای حضور در این مسابقات قطعی نیست.
او در کنفرانس مطبوعاتی خود درباره این موضوع گفت: «امروز در زمین میتوانستید ببینید که بازگشت به میادین بعد از این همه مصدومیت چقدر دشوار است. اکنون دو انتخاب دارم: یکی این که بگویم خب الان به اندازه کافی خوب بازی نمیکنم و بنابراین نباید در رولان گاروس شرکت کنم و دیگری این که شرایط را بپذیریم و از روش درست تلاش کنم تا دو هفته دیگر به آمادگی لازم برسم. همانطور که میتوانید تصور کنید، در حال حاضر این تصمیم برای من روشن نیست. اما اگر بخواهم بگویم الان چه احساسی دارم و ذهنم بیشتر به کدام سمت است باید بگویم حضور در در رولان گاروس با تمام وجود. از نظر بدنی مشکلاتی دارم، اما احتمالاً نه آن قدر جدی که در مهمترین رویداد عمر حرفهایام بازی نکنم.
او در پایان تأکید کرد: «ببینیم چه پیش میآید و فردا، پس فردا و یک هفته دیگر چه احساسی خواهم داشت. اگر احساس آمادگی کنم، به پاریس میروم تا برای چیزهایی که در ۱۵ سال گذشته برای آنها مبارزه کردهام بار دیگر تلاش کنم، حتی اگر امروز غیرممکن به نظر میرسد.»