تنیس آزاد آمریکا ۲۰۲۳؛ جام آخرین گرند اسلم فصل به چه کسی می‌رسد؟

گرند اسلم آزاد آمریکا ۲۰۲۳ از روز دوشنبه ۶ شهریور ۱۴۰۲ آغاز می‌شود.

تنیسفا – مسابقات هارد کورت آمریکایی شمالی بعد از چند هفته رقابت و آماده‌سازی حالا به نقطه اوج خود می‌رسد و از فردا شهر نیویورک به مدت دو هفته میزبان ستارگان تنیس جهان در چارچوب آخرین گرند اسلم فصل خواهد بود.

حال و هوای شهر نیویورک همواره هیجان خاصی را به این مسابقات القا می‌کند و حالا این هیجان با رقابتی که بین نواک جوکوویچ و کارلوس آلکاراس رهبران دو نسل مختلف تنیس شکل گرفته به اوج خواهد رسید. نبرد هفته گذشته این دو در مسترز سینسیناتی کم از فینال گرند اسلم نداشت و طرفداران دو بازیکن از هم‌اکنون برای تقابل این دو در آخرین گرند اسلم فصل بی‌تابی می‌کنند.

جوکوویچ پرافتخاترین مرد تاریخ تنیس بعد از قهرمانی در دو گرند اسلم ابتدایی فصل، ماه گذشته با شکست از آلکاراس در فینال حماسی ویمبلدون در رسیدن به ۲۴ـمین گرند اسلم خود و برابری با مارگارت کورت افسانه‌ای رکورددار تمامی ادوار ناکام ماند و حالا بعد از یک دوره غیبت به یو اس اوپن برگشته تا مأموریت ناتمام لندن را در نیویورک تکمیل کند. اسطوره ۳۶ ساله صرب هم‌چنین پنج سال است که طعم قهرمانی در اوپن آمریکا را نچشیده و همین موضوع انگیزه‌ای مضاعف به او خواهد داد تا با فتح چهارمین عنوانش در این رقابت‌ها عطش سیری‌ناپذیر خود برای کسب افتخارات مهم را حداقل تا مدتی فرو بنشاند.

در سوی دیگر، آلکاراس هم بعد از قهرمانی تاریخی در ویمبلدون، به دنبال فتح سومین گرند اسلم خود و دفاع از عنوانش در اوپن آمریکا است. اعجوبه اسپانیایی تنیس جهان سال گذشته در غیاب جوکوویچ اولین گرند اسلم خود را در یو اس اوپن دشت کرد و تکرار این مهم با حضور نوله می‌تواند جایگاه او را به‌عنوان طلایه‌دار نسل جدید مستحکم‌تر کند. این دوره اما کار برای کارلیتوس به مراتب دشوارتر است و اگر شگفتی رخ ندهد تا دیدار پایانی بازیکنانی چون یانیک سینر و دنیل مدودف سد راه او قرار می‌گیرند. دوست‌داران تنیس جدال دراماتیک و تماشایی آلکاراس و سینر در یک‌چهارم نهایی پارسال را به یاد دارند و این نبرد می‌تواند امسال هم در همین مرحله تکرار شود.

اما جنگ جوکوویچ و آلکاراس تنها بر سر عناوین مهم نیست و رقابت صدرنشینی نیز بین این دو به اوج می‌رسد. جوکوویچ اگرچه با پیروزی در دور نخست اوپن آمریکا جایگاه نخست رده‌بندی را از حریف جوانش پس می‌گیرد، اما شرایط تا انتهای فصل به‌گونه‌ای است که صدر جدول احتمالاً چندین بار میان این دو دست‌به‌دست شود.

بعد از دو بخت اول قهرمانی، نوبت به دیگر مدعیان قهرمانی می‌رسد که در رأس آن‌ها دنیل مدودف و یانیک سینر قرار دارند.

مدودف قهرمان اوپن آمریکا ۲۰۲۱ نیمه‌ ابتدایی فصل عملکردی فوق‌العاده در مسابقات هارد کورت داشت و چهار قهرمانی (روتردام، قطر، دبی و مسترز مایمی) و یک نایب‌قهرمانی (مسترز ایندین ولز) کسب کرد. او سپس در فصل خاک جام مسترز رم را تصاحب کرد و در فصل چمن در ویمبلدون توانست به جمع چهار بازیکن برتر برسد. با شروع مسابقات آمریکای شمالی اما مرد سوم تنیس جهان انتظارها را برآورده نکرد و در رقابت‌های تورانتو و سینسیناتی نتایج خوبی نگرفت. با این وجود، کارنامه مرد سوم تنیس جهان در یو اس اوپن با یک نایب‌قهرمانی، یک نیمه‌نهایی و یک قهرمانی طی چهار سال اخیر به ما نشان می‌دهد که باید او را از مدعیان جدی این دوره حساب آورد.

یانیک سینر نیز امسال در چهار تورنمنت هارد کورت به فینال رسیده و دو قهرمانی کسب کرده است. تنیس‌باز جوان ایتالیایی گرچه تاکنون نتوانسته موفقیتی در سطح آلکاراس کسب کند اما طی یک سال و نیم گذشته بدور از هیاهو پیوسته در حال پیشرفت بوده و حال با صعود به نیمه‌نهایی ویمبلدون و فتح مسترز تورانتو می‌توان گفت وقت درخشش او در میادین بزرگ فرا رسیده است. بازی فوق هجومی این بازیکن ۲۱ ساله مناسب زمین هارد کورت است و اگر بخواهد نقطه عطفی در دوران حرفه‌ای او رخ دهد، اوپن آمریکا بهترین فرصت برای اوست.

اما رقابت‌های یو اس اوپن طی سال‌های اخیر کم نتایج غیرمنتظره به خود ندیده و البته غیر از نام‌های فوق بازیکنان دیگری هم هستند که برای نمایش خوب در نیویورک انگیزه دارند؛ از جمله هولگر رونه، کسپر رود، استفانوس سیتسیپاس، آندری روبلف و تیلور فریتس که همگی طی چند وقت اخیر افول نسبی را تجربه کرده‌اند.

رونه، ستاره جوان دانمارکی و یکی از امیدهای نسل آینده تنیس امسال در فصل خاک نتایج خوبی گرفت و دو نایب‌قهرمانی مسترزهای مونته‌کارلو و رم، قهرمانی در مونیخ و حضور در ۱/۴ نهایی رولان گاروس حاصل کار او بود. رونه در فصل چمن هم به نیمه‌نهایی کوئینز کلاب و یک‌چهارم پایانی ویمبلدون رسید، اما در مسابقات آمریکای شمالی گرچه برای نخستین بار در جمع پنج بازیکن برتر جهان قرار گرفت، شرایط آن‌گونه که باید برایش پیش نرفت و او بعد از حذف زودهنگام در تورانتو، در سینسیناتی نیز مصدوم شد تا با اما و اگر زیادی راهی نیویورک شود. با این حال پیروزی در دورهای ابتدایی یو اس اوپن می‌تواند او را به مدار پیروزی برگرداند و برای هر حریفی دردسرساز شود.

کسپر رود نایب‌قهرمان دوره قبل اوپن آمریکا هم این فصل پرنوسان ظاهر شده و عملکرد او قابل پیش‌بینی نیست. بعد از نتایج فاجعه‌بار ابتدای فصل، تنیس‌باز نروژی به یک‌باره در اواخر فصل خاک اوج گرفت و در رولان گاروس به نایب‌قهرمانی رسید. این تنیس‌باز ۲۴ ساله در ویمبلدون هم مطابق معمول حذف زودهنگامی داشت اما در مسابقات خاک بوستا و هامبورگ به‌ترتیب خود را به فینال و ۱/۴ نهایی رساند. در مسترزهای تورانتو و سینسیناتی نیز شاهد نمایش ضعیف رود بودیم و حالا باید دید او قادر به تکرار عملکرد خوب دوره گذشته هست یا خیر.

 مسیر احتمالی چهار سید برتر رقابت‌ها تا دیدار پایانی را به صورت زیر است:

دور/بازیکن	آلکاراس	جوکوویچ	مدودف	رونه
اول	کپفر	مولر	بالاژ	کاربائس بائنا
دوم	هریس	زاپاتا	پرسل	لهچکا
سوم	اونس	جره	چوریچ	بوبلیک
چهارم	نوری	اوژه‌آلیاسیم	د مینور	پال
۱/۴ نهایی	سینر	سیتسیپاس	روبلف	رود
نیمه‌نهایی	مدودف	رونه	آلکاراس	جوکوویچ
فینال	جوکوویچ	آلکاراس	جوکوویچ	آلکاراس

مرحله یک‌چهارم پایانی مسابقات در صورت صعود هشت سید برتر به صورت زیر خواهد بود:

🔸 کارلوس آلکاراس – یانیک سینر
🔸 دنیل مدودف – آندری روبلف
🔸 کسپر رود – هولگر رونه
🔸 استفانوس سیتسیپاس – نواک جوکوویچ 

در رقابت‌های بخش زنان، مطابق روند چند گرند اسلم اخیر نگاه‌ها متوجه مثلث اشویانتک، سابالنکا و ریباکینا است با این تفاوت که آمریکایی‌های میزبان هم دل به نمایش خوب دو نماینده‌شان یعنی جسیکا پگولا و کوکو گاف بسته‌اند.

اشویانتک زن شماره یک تنیس جهان سال گذشته برای نخستین بار جام اوپن آمریکا را بالای سر برد و این دوره هم قصد دارد با دفاع از قهرمانی‌اش به پنجمین گرند اسلم خود برسد. ستاره لهستانی امسال از مجموع هفت حضور در تورنمنت‌های هارد کورت توانسته ۶ مرتبه خود را به جمع ۴ بازیکن برتر برساند و بسیاری او را شانس اول قهرمانی می‌پندارند. با این حال اگر نتیجه منتظره‌ای رقم نخورد کار ایگا در سه گام آخر آسان نیست و او به‌ترتیب گاف، ریباکینا و سابالنکا را پیش روی خود می‌بیند.

آرینا سابالنکا نیز در کنار اشویانتک یکی از بازیکنان پرقدرت سال ۲۰۲۳ بوده و در اندیشه فتح دومین گرند اسلم خود است؛ زن دوم تنیس جهان ابتدای فصل فاتح اوپن استرالیا شد و در رولان گاروس و ویمبلدون هم چیزی نمانده بود به فینال برسد. تنیس‌باز بلاروسی در آخرین تورنمنت منتهی به اوپن آمریکا یعنی مسابقات سینسیناتی هم در جمع چهار بازیکن برتر قرار گرفت و باید منتظر نمایش خوب او در نیویورک بود.

گفتنی است جدال بر سر صدرنشینی در تنیس زنان بین اشویانتک و سابالنکا هم داغ است و اشویانتک برای حفظ جایگاه نخست باید نتیجه‌ای بهتر از حریف بلاروسی بگیرد یا اگر هر دو فینالیست شوند، ایگا تنها با فتح جام در صدر باقی‌ خواهد ماند.

اما زنان سوم و ششم تنیس جهان یعنی جسیکا پگولا و کوکو گاف نیز جزو مدعیان جدی این دوره محسوب می‌شوند. با قهرمانی پگولا و گاف در مسابقات مونتریال و سینسیناتی، برای نخستین بار در تاریخ تنیس زنان دو تورنمنت مهم آماده‌سازی یو اس اوپن توسط نمایندگان آمریکا فتح شد و حالا کشور میزبان به نمایندگان خود امید بسته تا بعد از شش سال جام این تورنمنت در خانه بماند؛ اسلون استیونس در سال ۲۰۱۷ فاتح این مسابقات شد و پس از آن هم سرینا ویلیامز دو بار متوالی فینالیست شد اما دستش از جام کوتاه ماند.

النا ریباکینا زن چهارم تنیس جهان نیز در قامت یکی از مدعیان اصلی این دوره راهی نیویورک شده است. قهرمان پیشین ویمبلدون که به دنبال دومین گرند اسلم خود است، دو هفته قبل در مونتریال نمایش خوبی ارائه داد و تا نیمه‌نهایی بالا آمد. سپس در مرحله دوم مسابقات سینسیناتی، تنیس‌باز قزاقستانی مقابل جزمین پائولینی مسابقه را نیمه‌کاره گذاشت اما به نظر انصراف او جنبه احتیاطی داشت و نباید مشکل خاصی در اوپن آمریکا داشته باشد. البته ریباکینا علی‌رغم عملکرد خوبش در زمین هارد کارنامه ضعیفی در یو اس اوپن داشته و هرگز نتوانسته از دور سوم فراتر برود و باید دید این بار چه نمایشی خواهد داشت.

در کنار نام‌های فوق نباید از بازیکنانی مثل انس جابر نایب‌قهرمان دوره گذشته اوپن آمریکا و کارولینا موکووا نایب‌قهرمان رولان گاروس غافل شد. جابر بعد از نایب‌قهرمانی در ویمبلدون امسال به دلیل مصدومیت زانو در رقابت‌های مونتریال حضور نداشت اما در سینسیناتی به میادین برگشت و تا یک‌چهارم نهایی بالا آمد. موکووا نیز هفته گذشته در سینسیناتی به نایب‌قهرمانی رسید و می‌توان گفت از آمادگی خوبی برخوردار است.

 مسیر احتمالی چهار سید برتر رقابت‌ها تا دیدار پایانی را به صورت زیر است:

دور/بازیکن	اشویانتک	سابالنکا	پگولا	ریباکینا
اول	پیترسن	زانوسکا	جورجی	کاستیوک
دوم	سویل	بلینکووا	مارینو	اودواردی
سوم	کوچیارتو	پلیشکووا	اسویتولینا	کریسته‌آ
چهارم	کودرمتووا	کاساتکینا	سامسونووا	بنچیچ
۱/۴ نهایی	گاف	جابر	گارسیا	ساکاری
نیمه‌نهایی	ریباکینا	پگولا	سابالنکا	اشویانتک
فینال	سابالنکا	اشویانتک	اشویانتک	سابالنکا

در صورت صعود ۸ سید برتر، شاهد تقابل‌های زیر در مرحله یک‌چهارم پایانی خواهیم بود:

🔸 ایگا اشویانتک – کوکو گاف
🔸 النا ریباکینا – ماریا ساکاری
🔸 جسیکا پگولا – کارولین گارسیا
🔸 آرینا سابالنکا – انس جابر

جداول مسابقات

بخش انفرادی مردان

بخش انفرادی زنان

بخش دونفره مردان

بخش دونفره زنان

تقسیم امتیازات و جوایز نقدی

مجموع جوایز نقدی این دوره از رقابت‌ها ۶۵ میلیون دلار است. بازیکن قهرمان در بخش انفرادی مردان و زنان در این دوره ۳ میلیون دلار دریافت می‌کند.

دور	امتیاز و جایزه بخش مردان	امتیاز و جایزه بخش زنان
اول	۱۰ | $81,500	۱۰ | $81,500
دوم	۴۵ | $123,000	۷۰ | $123,000
سوم	۹۰ | $191,000	۱۳۰ | $191,000
چهارم	۱۸۰ | $284,000	۲۴۰ | $284,000
۱/۴ نهایی	۳۶۰ | $455,000	۴۳۰ | $455,000
نیمه‌نهایی	۷۲۰ | $775,000	۷۸۰ | €$775,000
نایب‌قهرمان	۱۲۰۰ | $1,500,000	۱۳۰۰ | $1,500,000
قهرمان	۲۰۰۰ | $3,000,000	۲۰۰۰ | $3,000,000

تاریخچه

رقابت تنیس آزاد آمریکا قدمتی ۱۴۲ ساله دارد. اولین دوره این گرند اسلم در سال ۱۸۸۱ در شهر نیوپورت ایالت رود آیلند برگزار گردید. این بازی‌ها در ابتدا «مسابقات قهرمانی بین‌المللی آمریکا» نام داشت و تا سال ۱۹۷۴، بر روی زمین‌ چمن بازی می‌شد. در هفت دورۀ اول، یک تنیس‌باز آمریکایی به نام ریچارد سیرز قهرمانی رقابت‌ها را به خود اختصاص داد. مسابقات آزاد امریکا از سال ۱۹۱۵ به باشگاه تنیس وست ساید در محلۀ فارست هیلز در شهر نیویورک نقل مکان کرد و تا سال ۱۹۷۷ در همان‌جا باقی ماند. یو اس اوپن در شش سال ابتدایی تنها در رده انفرادی مردان برگزار می‌شد اما پس از آن بخش زنان نیز تحت عنوان «رقابت‌های بین‌المللی آمریکا» در فیلادلفیا آغاز به کار کرد.

همزمان با آغاز دوران آزاد تنیس (Open Era) در سال ۱۹۶۸، مسابقات تنیس یو اس اوپن برای اولین بار به شکل منسجم و در پنج بخش (انفرادی مردان، انفرادی زنان، دونفره مردان، دونفره زنان و دونفره مختلط) برگزار شد. در سال ۱۹۶۸، ۹۶ تنیس‌باز مرد و ۶۳ تنیس‌باز زن در مسابقات حضور یافتند و مجموع جوایز نقدی رقابت‌ها به 100,000 دلار رسید. مسابقات آزاد آمریکا در سال ۱۹۷۳ نخستین گرند اسلمی لقب گرفت که به زنان و مردان جوایز یکسان اعطا کرد.

رقابت‌های یو اس اوپن از سال‌ ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ بر روی زمین‌های خاک رس برگزار می‌شد تا اینکه در سال ۱۹۷۸، محل میزبانی بازی‌ها به مجموعه بین‌المللی تنیس آمریکا در فلاشینگ مدوز (پارکی در شهر نیویورک) منتقل شد و زمین‌ها از خاک به هارد تغییر پیدا کرد. جیمی کانرز، اسطوره آمریکایی تنیس جهان، تنها بازیکنی است که گرند اسلم آمریکا را بر روی هر سه زمین (چمن، خاک و هارد) فتح کرده است. در بخش زنان نیز کریس اورت آمریکایی قهرمانی در دو زمین (خاک و هارد) را در کارنامه دارد. در سال ۲۰۰۶، نام مجموعۀ بین‌المللی تنیس آمریکا به افتخار بیلی جین کینگ، اسطورۀ تنیس آمریکا و قهرمان چهار دورۀ یو اس اوپن، به «مجموعه بین‌المللی تنیس بیلی جین کینگ» تغییر یافت.

در رقابت‌های آزاد آمریکا برای سال‌های متمادی دیدارهای مرحله نیمه‌پایانی مردان، برخلاف سایر گرند اسلم‌ها، در روز شنبه برگزار می‌شد و به همین خاطر این روز به شنبه ویژه “Super Saturday” معروف شده بود. اما در سال ۲۰۱۵ شنبه ویژه برچیده شد و آزاد آمریکا نیز روند مسابقات ویمبلدون و آزاد فرانسه را در پیش گرفت و بازی‌های نیمه‌نهایی بخش مردان را به روز جمعه منتقل کرد. در بخش زنان نیز بازی‌های نیمه‌نهایی در روز پنج‌شنبه و دیدار فینال عصر روز شنبه انجام می‌گیرد.

رقابت‌های اوپن آمریکا از سال ۱۹۷۸ تا ۲۰۱۹ روی زمین‌های هارد کورت از نوع DecoTurf برگزار می‌شد اما از سال ۲۰۲۰ زمین رقابت‌ها به نوع Laykold تغییر یافت.

بیشتر بخوانید: سقف جمع‌شونده آرتور اَش؛ سازه‌ای عظیم و سریع

مجموعه بیلی جین کینگ محل میزبانی رقابت‌ها دارای ۲۲ زمین تنیس است که ورزشگاه‌های آرتور اش، لویی آرمسترانگ، گرند استند و زمین شماره ۱۷ مهم‌ترین آن‌ها می‌باشند.

استادیوم مرکزی مسابقات آزاد آمریکا که به افتخار تنیس‌باز فقید آمریکایی، آرتور اَش نام‌گذاری شده، با 23,771 صندلی، بزرگترین استادیوم تنیس در جهان به حساب می‌آید. این استادیوم در سال 2016 با هزینه‌ای 180 میلیون دلاری به سقف متحرک مجهز شد. 

ورزشگاه لویی آرمسترانگ، استادیوم دوم مسابقات است که در سال 1978 راه‌اندازی گردید. این استادیوم در سال 2016، به منظور افزایش گنجایش و امکانات، تخریب و مجدداً ساخته شد. سه سال قبل ورزشگاه آرمسترانگ با یک دیدار نمایشی با حضور جان مک‌انرو، پاتریک مک‌انرو، جیمز بلیک و مایکل چنگ افتتاح شد. استادیوم جدید ۱۴۰۰۰ نفر گنجایش دارد و مانند استادیوم آرتور اَش به سقف متحرک مجهز است.

پروژه بازسازی مجموعه بین‌المللی تنیس بیلی جین کینگ که شامل مسقف کردن ورزشگاه مرکزی و بازسازی استادیوم لویی آرمسترانگ می‌شد در مجموع ۶۰۰ میلیون دلار هزینه داشت.

برای اطلاع از برنامه روزانه، کانال‌های پوشش‌دهنده، نتایج لحظه‌به‌لحظه، اخبار و ویدیوهای مسابقات آزاد آمریکا به کانال تلگرام تنیسفا ملحق شوید

پخش تلویزیونی

حق پخش تلویزیونی چهارمین گرند اسلم سال در کل آمریکا، طی یک قرارداد ۱۱ ساله (تا سال ۲۰۲۵) به ارزش ۸۲۵ میلیون دلار، در اختیار شبکه ESPN است.

رکوردها (پس از دوران حرفه‌ای شدن تنیس در سال ۱۹۶۸)

بخش مردان

• بیشترین تعداد قهرمانی: جیمی کانرز (1974, 1976, 1978, 1982, 1983)، پیت سمپراس (1990, 1993, 1995, 1996, 2002) و راجر فدرر (2004, 2005, 2006, 2007, 2008) هر کدام با 5 قهرمانی
• بیشترین تعداد قهرمانی متوالی: راجر فدرر در سال‌های 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
• بیشترین عناوین قهرمانی بخش دونفره: مایک برایان با 6 عنوان در سال‌های 2005, 2008, 2010, 2012, 2014 و 2018
• بیشترین تعداد حضور در فینال: نواک جوکوویچ (۹ مرتبه)
• بیشترین تعداد حضور پیاپی در فینال: ایوان لندل (8 مرتبه) از سال 1982 تا 1989
• بیشترین تعداد حضور در مسابقات: جیمی کانرز با 22 دوره حضور
• جوان‌ترین قهرمان: پیت سمپراس با 19 سال و 28 روز در سال 1990
• مسن‌ترین قهرمان: کن رزوال با 35 سال و 10 ماه و 11 روز در سال 1970

بخش زنان

• بیشترین تعداد قهرمانی: کریس اورت (1975, 1976, 1977, 1978, 1980, 1982) و سرینا ویلیامز (1999, 2002, 2008, 2012, 2013, 2014) هر کدام با 6 قهرمانی
• بیشترین تعداد قهرمانی متوالی: کریس اورت در سال‌های 1975, 1976, 1977, 1978
• بیشترین عناوین قهرمانی بخش دونفره: مارتینا ناوراتیلووا (9 مرتبه)
• بیشترین تعداد حضور در فینال: کریس اورت (9 مرتبه)
• بیشترین تعداد حضور پیاپی در فینال: کریس اورت (6 مرتبه) از سال 1975 تا 1980
• بیشترین تعداد حضور در مسابقات: مارتینا ناوراتیلووا با 21 دوره حضور
• جوان‌ترین قهرمان: تریسی آستین با 16 سال و 8 ماه 28 روز در سال 1979
• مسن‌ترین قهرمان: فلاویا پنه‌تا با 33 سال و 6 ماه و 18 روز در سال 2015