صربیناتور با قهرمانی در المپیک پازل افتخارات خود را تکمیل کرد.
تنیسفا – نواک جوکوویچ در یک نبرد تمامعیار و دیدنی کارلوس آلکاراس را مغلوب کرد و به انتظار ۱۶ ساله خود برای کسب مدال طلای المپیک پایان داد.
عصر یکشنبه در دیدار پایانی رقابتهای تنیس المپیک پاریس، اسطوره ۳۷ ساله صربستانی به مصاف کارلوس آلکاراس رفت و توانست حریف اسپانیایی خود را در دو ست نزدیک با نتایج ۷-۶ ۷-۶ مغلوب کند.
هر دو بازیکن در این دیدار نمایش فوقالعادهای داشتند اما تلاش هیچ یک برای بریک حریف راه به جای نبرد تا هر دو ست به تایبریک کشیده شود، جاییکه بازیکن باتجربه صرب مثل همیشه با عملکرد بهتر در لحظات حساس قدرت ذهنش را به رخ حریف جوان خود کشید و پیروزی را تصاحب کرد.
جوکوویچ با این پیروزی پس از چهار دوره ناکامی سرانجام توانست مدال طلای المپیک را به دست بیاورید.
این اسطوره تمام نشدنی در حالی این مسابقه را به سود خود خاتمه داد که سه هفته قبل در فینال گرند اسلم ویمبلدون شکست سنگینی را از اعجوبه اسپانیایی متحمل شده بود. اما روحیه وطنپرستی مرد صرب و عطش سیریناپذیر وی برای بالا رفتن از نردبان افتخارات موجب شد تا او تمام ناکامیهای فصل را کنار بگذارد و پله پله تا کسب مدال طلای بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان پیش برود.
این پایان سالها انتظار و حسرت برای پرافتخاترین مرد تاریخ تنیس است که فقط مدال طلای المپیک را در میان عناوین بیشمارش کم داشت و بعد از ۱۶ سال انتظار بالاخره در پنجمین المپیک خود توانست ویترین افتخاراتش را تکمیل کند.
مدال ارزشمندی که جایگاه جوکوویچ را به عنوان پرافتخارترین و بزرگترین تنیسباز تاریخ بیش از پیش تثبیت میکند.
حالا هیچ جام و افتخار مهمی در دنیای تنیس وجود ندارد که نوله حسرت آن را بکشد و او اکنون “تنها” بازیکنی در تاریخ است که سابقه قهرمانی در تمامی رویدادهای بزرگ تنیس شامل گرند اسلمهای چهارگانه، فینال تور جهانی، مسترزهای ۱۰۰۰ امتیازی، دیویس کاپ و طلای المپیک را در کارنامه دارد.
قهرمان ۲۴ دوره گرند اسلم بعد از کسب این افتخار تاریخی برای کشور صربستان احساسش را اینگونه توصیف کرد: «نبرد و مبارزه باورنکردنیای بود. صادقانه بگویم تنها بعد از آخرین ضربه بود که توانستم پیروزی را باور کنم. او تمام توپها را برمی گرداند و مرا مجبور کرد که بهترین تنیس خود را بازی کنم. منصفانه بود که هر دو ست در تایبریک به پایان برسد… نمیدانم چه بگویم. هنوز در شوک هستم. قلب، روح، جسم و همه چیزم را برای کسب طلای المپیک در ۳۷ سالگی وسط گذاشتم.»
صربیناتور با این پیروزی بعد از آندره آغاسی، اشتفی گراف، رافائل نادال و سرینا ویلیامز پنجمین بازیکن تاریخ لقب گرفت که علاوه بر گرند اسلمهای چهارگانه، قهرمان بخش انفرادی رقابتهای المپیک میشود.
همچنین از زمان بازگشت تنیس به المپیک در سال ۱۹۸۸، جوکوویچ با ۳۷ سال و ۷۴ روز مسنترین بازیکنی است که صاحب مدال طلای انفرادی میشود.
بهترین تنیسور تاریخ 👑👑👑👑 عاشقتم جوکوویچ ❤️🥲🥲💪💪💪
👍
هم اکنون منتظر گرفتن ایرادات فراوان از الکاراس و عدم تمجیدها از نقاط قوت بازی فوق العاده امروز جوکو هستیم.
به هر حال تبریک فراوان به همه هواداران تنیس برای اینکه هم عصر با یکی از اساطیر تنیس هستیم و میتونیم از دیدن بازیش لذت ببریم.
و خطاب به دشمنان جوکو میتونیم از جمله خودش وام بگیریم و بگیم: گووووود نایت، گووووووووود نایت🔥👑🇷🇸
🥇🥇👑👑THE LEGEND OF ALLLLL TIME👑👑🥇🥇
تسلیت به تمام گرامیان فدال فن از جمله خود نادال که قبل از المپیک گفته بود مدال طلا المپیک خیلی ارزشمندتر از گراند اسلم هاست یعنی گشت ببینه جوکو چی کم داره بگه همون ارزشمندتر هست ، یعنی طلای المپیک بگیری اونهم با شکست دو تنسور مطرح اسپانیا و تازه و تازه در برابر تماشاچیانی که فقط اراده فولادین صربیناتور میتونست در زمین جوابشون را بده خلاصه عزیز برادر دیگه رفتی جایی ایستادی که از بالا به تاریخ کل ورزش نگاه کنی دمت گرم
👍👍👍👍👍
💪💪🤌🤌👍👍
جوکو امروز با انگیزه خاصی وارد زمین شده بود.
میدونست که باید کاری نکنه که آلکاراز دوباره حس ویمبلدون رو داشته باشه. از همون اول محکم و با قدرت شروع کرد. از اون طرف آلکاراز هم مطابق عادت همیشگیش توی فینال ها با استرس و کم تمرکز شروع کرد. ولی نقطه قوت جوکو تو این بازی (مهندسی فوق العاده بازی) اجازه برگشتن به حالت عادی رو به آلکاراز نداد. جوکو در تمام طول بازی انتخاب ضرباتش طوری بود که ریتم بازی آلکاراز رو بهم میزد. بجز این مسئله به لحاظ بدنی هم شادابی قابل توجهی رو نسبت به ماه های قبل نشون میداد (که میشه گفت انگیزه بینهایتشم اجازه خستگی به پاهاشو نمیداد)
قبل از این که سال تنیسی شروع بشه چندین بار تو ورزش 3 گفتم که جوکو امسال هدف اصلیش المپیک خواهد بود. که انگیزه امروزش دقیقا همین رو هم نشون داد.
احتمالات قبل بازی میگفت شانس آلکاراز بیشتره، اما خب زیبایی ورزش هم به همین غیر قابل پیشبینی بودنشه
پارسال آلکاراز احتمالات رو کنار زد و قهرمان ویمبلدون شد. امروز جوکو همین کار رو تو المپیک انجام داد.
خاصیت ورزش همینه.
به هر حال تبریک به جوکو فن ها.
تا یکی دو روز دیگه مسترز تورنتو شروع میشه که نه آلکاراز قراره شرکت کنه نه جوکو. اینبار نوبت سینر هستش تا دوباره خودی نشون بده و از عنوان قهرمانیش دفاع کنه. از اون طرف مدودو هم قطعا میخواد با قهرمانی تو این تورنمنت دوباره به روزهای خوبش برگرده.
باید ببینیم چی میشه؟
همین که نوله دیگر هیچ وقت به ۸ قهرمانی راجر فدرر در قدیمی ترین و مهم ترین تورنمنت تنیس ویمبلدون نرسید خیالمان راحت است و نوله باید انتقامش را از آلکاراز
می گرفت در جایی بیشترین شانسش بود یعنی المپیک .کل فصل را استراحت کرد و از فرصت بازی سه سته حداکثر استفاده را برد و قهرمان شد در غیر اینصورت اصلا شانس شکست دادن آلکاراز را نداشت .ادامه فصل با سینر است مگر اینکه درگیر حاشیه بشه و مصدومیت لگن بهش اجازه بازی نده آن وقت آلکاراز دوباره روحیه خواهد گرفت و فصل را با نامبروان تمام خواهد کرد
نمیدونم جماعت شما چه جوریه که حقیقت رو میبید و مقاومت میکنید قطعا بهترین تاریخ جوکو هستش
👌👌👍👍
حاج آقا کمی براتون کرکری خوندیم چون فضا دوستانس مزه میده به هر حال امیدوارم ناراحت نشده باشید ، شما و همه عزیزان حاضر را دوستان خوب خودم میدونم و ازتون یاد میگیرم ، در مورد بازی خیلی جالب بود هیچ کدوم بریک نشدن و با چنگ و دندون میجنگیدن ، بنظرم آلکاراس اتفاقا همون سطح ویمبلدون را ارایه کرد و حتی ۳ یا ۴ بار بریک سیو داشت که دلیل خوبی بر تمرکز و تسلطش بود ولی در تای بریکها هم عقیده هستم که کمی تزلزل حواس و روحیه داشت ولی آنچه که تفاوت را ایجاد کرد جوکویی بود که کاملا متفاوت بود و به قول معروف ۱۰۰ خودش را گذاشت و مشخصا تحرکش را به طرز چشمگیری افزایش داده بود و آنفورست ارورهاش به خصوص ست اول کم بود چون دیگه فکر کنم حتی بدتر شدن مصدومیتش هم براش اهمیتی نداشت چون کل سال را فقط برای امروز بازی کرده بود حتی در فینال ویمبلدون بنظرم تعمداً فشار بالایی به خودش نمیاورد مثل امروز به خصوص که روی چمن احتمال مصدومیت بیشتر و نرسیدن به المپیک را داشت ، در این دو سال دوتا اتفاق افتاد که اون حس ایده آلیسم و کمال گرایی خیلی ها را تغذیه کرد اولی قهرمانی مسی با آرژانتین در جام جهانی و دومی قهرمانی جوکو در المپیک بود کلا یک فضای مثبتی در حوالی این ها بوجود میاد که انگار حریفاشونم یه جورایی دلشون میخواد اونها به اون کمال برسند و الانم حتما به دنبال فتح گراند اسلم ۲۵ از طرف جوکو هستند تا اونجا هم تک خال بشه ، البته تاثیر حضور الکاراس در قسمت دوبل در نتیجه نهاییش را هم شاید باید در نظر بگیریم اونم در جایی که در طرف مقابلش جوکو حتی در دهکده در کنار هموطنهاش اقامت نکرد برای تمرکز بیشتر ، بنظرم یه مجموعه از اتفاقات در کنار برنامه ریزی دقیق و به قول حاج آقا مهندسی شده باعث این دستاورد شد به قول معروف ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا کمال حاصل شود
، 👏👏👏نواک اسطوره تکرار نشدنیه، جنگندگی، تمرکز و مهارتهاش قابل ستایشه بی انصافیه که تمام دستاوردهاشو نادیده بگیرم من که سالهاست از بازی این قهرمان لذت بردم و انرژی گرفتم
💪💪🤌🤌👍👍
سلام، خواهش میکنم
درمورد تمرکز، آلکاراز از همون اول بازی تمرکز بازی های قبل رو نداشت. بریک پینت سیو میکرد. ولی سخت امتیاز میگرفت و راحت امتیاز میداد. آمار آنفورست ارورهاشم از همون اول بازی بالا بود.
ولی جوکو همه جوره بهتر کار کرد. مخصوصا تو اداره روند بازی. شاید اگر آلکاراز میتونست از بریک پوینت هاش استفاده کنه روند بازی فرق میکرد. اما به هر حال اون نتونست و جوکو تو لحظات حساس بهتر کار کرد.
به هر حال بطبع قهرمانی ورزشکار محبوب تو هر رشته ای شیرینه و حس فوق العاده ای میده.
الان این لحظه هم مال شماست و باید لذتش رو ببرین.
🙏🏻❤️
👍👍👍👍
درود
اول اينكه همه خوشحاليم كه يه بازي قشنگ و همه چي تمام ديديم.
بعد از بازي با Musetti به دوستان گفتم كه از اين Djokovic بايد ترسيد، خيلي هم بايد ترسيد!
جنگ ديروز سواي از مهندسي كه دوستمون اشاره كردند كه كامل كلام درستيه و خيلي در چند بازي اخير jOkO ديده شد، ديگه به نقطه روحي و رواني رسيده بود، به نظرم Alcaraz اونجايي باخت كه متوجه شد Djokovic براي تكميل كلكسيون افتخاراتش به المپيك آمده، يعني شايد از روز اول. فراموش نكنيم كه همين كارليتوس زير بار چنين فشاري در نيمه نهايي Roland Garros سال گذشته به دليل گرفتگي عضلات بازي را واگذار كرد. تحميل خود بعنوان نيروي برتر در ورزش و ديگر امور، هنري است كه هر شخصي آن را ندارد. در اين نقطه ديگر توانايي فني ملاك نيستند اينكه چقدر بتوانيد خود را بالاتر و تواناتر نشان دهيد، ملاك مي شود. حالا ممكن است خيلي هم از منظر فني و تكنيكي تواناتر نباشيد. البته كه Djokovic خيلي هم تواناست. وقتي با پاي لنگان در برابر Tsitsipas بازي را ادامه مي داد، به شكلي هنرمندانه به او مي گفت كه “”ببين چطور با يك پا هم مي توانم ادامه بدهم”” (شايد كمي اغراق هم چاشني كار كرد)، همين شد كه سيتي سه set point به راحتي از دست داد، و بعد هم …!
بهرحال مبارك همه تنيس دوست ها باشه، تا باشه چنين مسابقاتي و چنين صحبت هايي.
روز و روزگار خوش
خیلی خوب بود برای اولین بار بازی تنیس با دقت و توجه خاصی نگاه کردم برام شگفت انگیز بود . تبریک به نادال . همیشه خوب بدرخشی ..
مدودو کارشناس مدودو کارشناس