اسطوره صربستانی تنیس در آستانه رکورد تاریخی ۲۵ قهرمانی گرند اسلم قرار گرفت.
تنیسفا – نواک جوکوویچ در مرحله نیمه‌نهایی مسابقات ویمبلدون مقابل لونروز موزتی به برتری رسید و برای ششمین بار متوالی و دهمین بار در مجموع به دیدار پایانی این مسابقات راه یافت.
قهرمان هفت دوره مسابقات این دیدار را در سه ست با نتایج ۶-۴، ۷-۶ و ۶-۴ به سود خود خاتمه داد تا در سن ۳۷ سالگی به ۳۷ـمین فینال خود در گرند اسلم‌ها برسد و دنیای تنیس را بار دیگر به تحسین خود وا دارد.
جوکوویچ که کمتر از یک ماه پیش زانویش را جراحی کرده بود و کمتر کسی فکرش را میکرد او بتواند خود را به ویمبلدون برساند بعد از صعود به فینال گفت: «۸ روز پیش از شروع مسابقات وقتی به لندن آمدم شک و تردیدهای زیادی وجود داشت. نمی‌دانستم در این مسابقات شرکت خواهم کرد یا نه. تا روز قرعه کشی صبر کردم. چند ست تمرینی و دیدار تدارکاتی با بازیکنان برتر انجام دادم که به من ثابت کرد در وضعیت خوبی برای صعود به مراحل پایانی هستم. قبل از مسابقات گفتم اگر احساس کنم شانسی برای رسیدن به مراحلی پایانی نداشته باشم احتمالاً بازی نخواهم کرد. همیشه چنین ذهنیتی دارم. بسیار خوشحالم و از همه اعضای تیم تشکر میکنم که به من کمک کردند تا به جایی که هستم برسم.»
موزتی ایتالیایی که حدود یک ماه پیش در رولان گاروس شب سختی را برای جوکوویچ رقم زده بود، این بار نیز در مقاطعی از بازی توانست با تلفیق ضربات هجومی و اسلایس حریف پرآوازه‌اش را به دردسر بیاندازد، اما تلاش او برای شکست پرافتخارترین مرد تاریخ باز هم کافی نبود و این جوکوویچ بود که با تکیه بر تجربه بالا و سرویس‌ها و ریترن‌های مطمئن خود توانست کار را در سه ست یکسره کند.
پرافتخارترین مرد تاریخ تنیس که ۷۵ـمین حضورش در مسابقات گرند اسلم را تجربه می‌کند با این پیروزی تعداد فینال‌های خود در این مسابقات چهارگانه را به عدد حیرت‌انگیز ۳۷ رساند تا رکورد خارق‌العاده‌اش در این زمینه را نیز بهبود ببخشد. این آمار همچنین به معنای آن است که نوله تقریباً در نیمی از گرند اسلم‌هایی که تاکنون در آنها شرکت کرده توانسته به فینال برسد و یا به عبارت دیگر از هر دو گرند اسلمی که شرکت کرده یک بار به فینال رسیده است. آماری فرازمینی و اعجاب‌انگیز که نشان از سلطه بی‌چون‌چرای این بازیکن صرب بر دنیای تنیس دارد.
بعلاوه، نوله با ۳۷ سال و ۵۳ روز سن به نخستین بازیکن در دوران مدرن تنیس تبدیل شد که بعد از ۳۵ سالگی به سه فینال ویمبلدون راه می‌يابد و در صورت فتح جام با رکورد هشت قهرمانی راجر فدرر در این گرند اسلم برابر خواهد شد.
نکته عجیب آنکه این اولین فینال جوکوویچ در رقابت‌های این فصل است. فصلی که تا به اینجا برای اسطوره صرب خوب پیش نرفته و او حالا امیدوار است با قهرمانی در ویمبلدون و ثبت رکورد تاریخی ۲۵ قهرمانی گرند اسلم خط بطلان روی ناکامی‌های اخیر خود بکشد و نامش را برای همیشه جاودانه کند.
جوکوویچ اما هنوز یک مانع بزرگ بر سر راه دارد. حریف او در فینال کارلوس آلکاراس پدیده جوان دنیای تنیس است که سال گذشته در فینال همین رقابت‌ها دست به کار بزرگی زد و با شکست اسطوره پرآوازه صرب عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. جوکوویچ حالا برای کسب قهرمانی باید بار دیگر با رقیب ۲۱ ساله خود روبرو شود و بدون تردید هیچ چیز جز گرفتن انتقام و جبران آن شکست تلخ او را آرام نخواهد کرد.
جدالی دیدنی و تمام عیار بین دو تن از ستارگان دو نسل مختلف تنیس. جدالی بین تجربه و نیروی جوانی که دنیای تنیس بی‌صبرانه برای آن لحظه‌شماری می‌کند.
جوکوویچ در تقابل‌ها ۳ بر ۲ از آلکاراس پیش است و دو تقابل آخر را به سود خود پایان داده است.
با توجه به ملاحظه نوله در رابطه با مصدومیت زانو و سن بالا و در پیش بودن المپیک احتمالا نوله در بالاترین لول خود با آلکاراز رقابت نخواهند کرد و فینال یک طرفه به نفع آلکاراز شاهد خواهیم بود .ضمنا نوله هم با حریف های جدی و زیر رنک ۱۰ محک نخورده است و آمادگی برای رقابت در سطح بالا اونم جلوی آلکاراز نخواهند داشت .آلکاراز در این تورنمنت سلاح اصلی اش ریترن سرویس های حریف است که با همین سلاح موفق به پیروزی بر مدودف شد و آمارهای درصد موفقیت ضربات ،سرویس ،وینر و اشتباهات غیر ضروری آلکاراز بازی به بازی بهتر شده است
مدودو متاسفانه از فینال یواس اوپن پارسال که جوکو از سرو و والی زیاد استفاده کرد. ضعفش تو ریترن سرو والی های حریف خیلی تابلو شد. از اون به بعد همه رقیباش از این نقطه ضعف مدودو زیاد استفاده میکنن.
امروز آلکاراز هم از سرو والی خیلی امتیاز گرفت. البته بجز ست اول تو همه بخش ها هم برتر بود.
مدودو متاسفانه در مقابل فورهندهای قدرتی شکننده ظاهر میشه و سریع ریتم بازیش بهم میخوره.
آلکاراز میدونست مدودو از رالی های طولانی خوشش میاد. به همین خاطر با ضربات قدرتی اجازه نمیداد رالی ها خیلی طولانی تر بشه.
به هر حال تبریک به آلکاراز فن ها.
بنظرم شانس آلکاراز بیشتر از جوکو هستش تو فینال. منصفانه هم نگاه کنیم آلکاراز بیشتر حقشه قهرمان بشه چون مسیر خیلی دشوارتری رو هم تا فینال داشته.
اما خب گرنداسلم باشه، فینال باشه، بازی انتقامی هم باشه، اصلا نمیشه جوکو رو دستکم گرفت.
درود
مهم اينه كه Djokovic اين روزها داره بازي بي نقصي را به نمايش مي ذاره، حالا چه زير رنك 10چه كمي بالاتر از آن، موستي حريف آساني نبود، ولي بازي جوكو بي نقص بود، با بهترين سرويس ها كه هر وقت خواست، زد. اگر مي تونستيم يه آماري از سرويس هاي on the line داشته باشيم، خيلي جالب مي شد. فراموش نكنيم كه در دو بازي اخير Djokovic به دو بازيكن خيلي جوان تر از خودش، يك ست هم نداد.
اما آلكاراز هنوز به اندازه اسمش تو زمين تمركز نداره، گاهي اوقات فكر مي كني دنبال point نيست، بعد هم به راحتي گيم از دست مي ده!
اما خلاصه همه حرف ها، همون جمله آخرين متن شماست با يك اضافه،
“”اما خب گرنداسلم باشه، فينال باشه، بازي انتقامي هم باشه، اصلا نميشه جوكو رو دستكم گرفت.”” 25امين هم باشه!
تبريك به جوكوويچي ها
جوکو ذهنیت فوق العاده ای داره. واسه همینم تو لحظات حساس و پر استرس سرویس های خوبی میزنه.
انگار اصلا با استرس بیگانه س.
و در کل تفاوت اصلی بیگ تری با بقیه هم در همین ذهنیت اوناس.
من همیشه تو ورزش 3 هم که با دوستان گپ میزنیم میگم که من هیچ وقت پیشبینی نمیکنم. چون تو ورزش هر اتفاقی میتونه بیفته.
من براساس شرایط و آمادگی تنیسورها و بحث های فنی که در حال حاضر دارن، صرفا احتمالات رو میگم. یعنی بر اساس چیزی که درون زمین بازی اتفاق میفته.
(مثلا قبل از استرالیا اوپن اکثر دوستان میگفتن جوکو صد درصد قهرمانه ولی من گفتم شانس سینر بیشتره ، قبل رولندگاروس گفتم شانس اصلی آلکارازه شانس دوم زوروه که اتفاقا دوتاشونم به فینال رسیدن و آلکاراز قهرمان شد. اینها در حقیقت پیش بینی درست من نبود. اینها درست در اومد چون تو 90 درصد موارد ورزشکارایی قهرمان میشن که تو اون مدت شرایط بهتری داشتن)
اما بعضی وقتا اتفاقات بیرون از زمین بازی باعث میشه یه تنیسور راهش سخت تر یا راحت تر بشه و اون برخلاف پیشبینی ها موفق تر یا ناموفق بشه.
مثلا جوکو توی مسیرش هورکاچ یا دمینور ، بعد زورو رو داشت که هیچ کدوم باهاش بازی نکردن.
(الان همه تو رسانه های جهانی اعتراف میکنن که جوکو یکی از راحت ترین مسیرهای تاریخ رو برا رسیدن به فینال یه گرنداسلم تجربه کرد).
قطعا اگه جوکو با این ها میخواست بازی کنه. بنظر من به فینال نمیرسید یا اگرم میرسید با چندتا بازی سخت و پنج سته بدنش تحلیل میرفت که خب این کارش رو تو فینال سخت تر میکرد.
تو فینال هم بنظرم من شانس آلکاراز که میشه گفت تنها رقیب سر سخت جوکو تو این تورنمنت هستش خیلی بیشتره.
بنظرم اگه آلکاراز روز خیلی بدی رو نداشته باشه حتی با یه کیفیت نسبتا خوب هم میتونه جوکو شکست بده.
آلکاراز تو بازی دیر راه میفته و گاها کم تمرکز نشون میده ولی به دفعات نشون داده که میتونه تو لحظات حساس بازی رو بنفع خودش بگردونه. (مخصوصا که الان خیلی هم کم تجربه نیست و 3 تا گرنداسلم هم داره)
یعنی معمولا بعد از ست اول که موتورش روشن میشه واقعا مقاومت در مقابلش خیلی سخت میشه.
به هر حال باید بینیم چی میشه در نهایت؟
با تشکر از نظرات دوستان من واقعاً یاد میگیرم و استفاده میکنم ، به نظرم در کلیه رشته های ورزشی به خصوص رشته های انفرادی در دیدارهای نهایی و حساس تمرکز و آرامش روان تعین کننده تر از مهارت و قدرت و تجربه هست و از این لحاظ نوله مسلط تر هست و بنظرم شانس بیشتری داره
جوکو ذهنیتش بینظره
ولی آلکاراز هم دیگه خیلی کم تجربه نیست و بلده تو شرایط حساس و پراسترس راه پیروزی رو پیدا کنه.
بنظر من جوکو تنها درصورتی شانس قهرمانی خواهد داشت که آلکاراز روز بدی داشته باشه
درود
پيش بيني نتيجه بازي اينجا بيشتر براي مزه دار كردن بازي، در غيراينصورت دنياي حرفه اي ورزش و بازيكنان به اين سادگي قابل پيش بيني نيستند.
بريم امروز يه بازي خوب ببينيم تا چه شود!
روز و روزگار خوش