همه چیز ۱۸ سال پیش از چنین روزی آغاز شد. ۲۳ مه ۲۰۰۵.
تنیسفا – جوانی چپدست و سختکوش با بازوانی تنومند و ظاهری نامتعارف خیلی زود نگاهها را در پاریس به خود جلب کرد. شلوارک بلند ملوانی و تیشرت آستین حلقهای او چندان با ظاهر معمول بازیکنان تنیس همخوانی نداشت، اما ماتادور جوان همه چیزش با بقیه متفاوت بود. از سختکوشی و اراده آهنینش تا طرز لباس پوشیدن و فورهندهای سهمگینی که به شیوه خاص خود مینواخت.
زمزمهها در مورد ظهور یک ستاره جدید البته از مدتی پیش آغاز شده بود. در همان سال و پیش از رولان گاروس، جامهای خاک را یکی پس از دیگری درو کرده بود: سائوپائولو، آکاپولکو، مونته کارلو، بارسلونا و رم.
اما همه منتظر بودند تا عملکرد او را در پاریس ببینند. بعد از آنکه در دیدار اولش لارس بورگسمولر آلمانی را به راحتی برد متواضعانه گفت: «فکر نمیکنم با این یک بازی بتوان مرا جزو مدعیان قهرمانی به حساب آورد. باید با اعتماد به نفس بیشتری به توپ ضربه بزنم. امیدوارم روز تولدم را که همزمان با مرحله نیمهنهایی است در پاریس جشن بگیرم. اما ممکن است آن روز در مایورکا و مشغول ماهیگیری باشم.»
آرزوی ماتادور جوان در آن سال محقق شد و او بعد از جشن تولد ۱۹ سالگی خود با اولین جام گرند اسلم به مایورکا برگشت، اما این تازه شروع ماجرا بود و برگزاری جشن تولد پادشاه در رولان گاروس تبدیل به یکی از رسوم این مسابقات شد. رسمی که هرگز فکر نمیکردیم روزی به تاریخ بپیوندد.