تنیسفا: نخستین گرند اسلم سال 2019 پس از دو هفته به ایستگاه آخر رسیده و همه چیز برای یک نبرد رویایی مهیا است. رافائل نادال و نواک جوکوویچ روز یک‌شنبه از ساعت 12 ظهر به وقت ایران در تکرار فینال سال 2012 در ورزشگاه راد لیور به مصاف هم می‌روند. نگاهی داریم به این نبرد سرنوشت‌ساز.
چگونه به اینجا رسیدند؟
رافائل نادال با پیروزی برابر جیمز داکورث، متیو ابدن و الکس دی‌مینور از استرالیا به دور چهارم رسید. او در این مرحله، آسان‌تر از آن چیزی که انتظار می‌رفت بر توماس بردیک چک (که سال 2015 نادال را حذف کرده بود) غلبه کرد و راهی یک‌چهارم نهایی شد. دیدار مقابل فرانسیس تیافو نیز برای نادال دشوار نبود و ماتادور برای ششمین بار به جمع 4 تنیس‌باز برتر استرالیا راه یافت. سلطان خاک در نیمه‌نهایی نیز در 3 ست پیاپی استفانوس سیتسیپاس (که با حذف راجر فدرر شگفتی‌ساز شده بود) را مغلوب کرد و به پنجمین فینالش در ملبورن رسید. نادال در مسیر خود هیچ ستی را از دست نداد و نشان داد که در اوج به سر می‌برد و به هیچ چیزی جز قهرمانی فکر نمی‌کند.
در آن سو نواک جوکوویچ نیز وضعیت کم‌وبیش مشابهی داشت. قصاب بلگراد با شکست میچل کروگر و جو-ویلفرد سونگا راهی دور سوم شد. وی در این مرحله در 4 ست بر دنیس شاپووالوف غلبه کرد و حریف مدودف در دور چهارم شد. این بازی نقش تعیین‌کننده‌ای در فرم جوکوویچ داشت و به‌رغم اینکه سخت‌ترین بازی‌اش بود، موجب شد وی فرم خوب خود را بازیابد و عزمش را برای قهرمانی جزم کند. نوله پس از برد 4 سته مقابل دنیل مدودف، تنها 6 گیم دیگر در ملبورن از دست داد؛ او در یک بازی نیمه‌تمام نیشیکوری را از پیش رو برداشت و در یکی از یک‌طرفه‌ترین نیمه‌نهایی‌های سال‌های اخیر در استرالیا، با غلبه بر لوکا پویی، پس از 3 سال به دیدار پایانی نخستین گرنداسلم سال رسید و حریف ماتادور شد.
به دنبال چه هستند؟
رافائل نادال امیدوار است با شکست جوکوویچ در مسابقه امروز انتقام فینال سال ۲۰۱۲ را از او بگیرد و برای دومین بار جام قهرمانی را در ملبورن بالای سر ببرد. او در صورت پیروزی، به ۱۷ـمین گرند اسلم خود می‌رسد و یک قدم دیگر به راجر فدرر که با ۲۰ قهرمانی در گرند اسلم‌ها رکورددار است نزدیک خواهد شد. ماتادور هم‌چنین با فتح آزاد استرالیا، به نخستین بازیکن از زمان حرفه‌ای شدن تنیس تبدیل خواهد شد که توانسته در هر گرند اسلم حداقل 2 بار به مقام قهرمانی برسد.
در مقابل نواک جوکوویچ به دنبال حفظ آمار صد در صدی خود در فینال ملبورن است و برای رکورد ۷ قهرمانی در این رقابت‌ها تلاش می‌کند. او در صورت قهرمانی، تعداد جام‌های گرند اسلم خود را به عدد ۱۵ خواهد رساند و از پیت سمپراس عبور خواهد کرد.
آمار چه می‌گوید؟
این پنجمین فینال نادال در استرالیاست. او در نخستین تجربه خود در دیدار پایانی سال 2009 راجر فدرر را در یک بازی زیبا و 5 سته شکست داد و قهرمان شد. سلطان خاک در سال‌های 2012، 2014 و 2017 نیز به دیدار نهایی راه یافت اما به‌ترتیب از نواک جوکوویچ، استن واورینکا و راجر فدرر شکست خورد تا دستش از جام کوتاه بماند.
در آن سو، جوکوویچ هر بار به فینال استرالیا رسیده، قهرمان هم شده است. او در سال 2008 با شکست سونگا قهرمان شد و این مهم را در سال‌های 2011 و 2012 با غلبه بر اندی ماری و رافائل نادال تکرار کرد. نوله در سال 2013 با شکست مجدد ماری، برای سومین بار متوالی قهرمان استرالیا شد و در دیدارهای مشابه با این تنیس‌باز اسکاتلندی در سال‌های 2015 و 2016، قهرمانی خود را در ملبورن جشن گرفت.
در بازی‌های رودررو بازیکن صرب ۲۷-۲۵ از حریف اسپانیایی خود پیش است. اما در گرند اسلم‌ها نادال دست بالاتر را دارد و در ۱۴ مصاف قبلی ۹ بار جوکوویچ را شکست داده است. در مسابقاتی که بر روی زمین هارد انجام شده نیز «نوله» ۱۸ بار (شامل هفت مصاف آخر) بر «رافا» غلبه کرده و تنها در ۷ مسابقه طعم باخت را چشیده است.
نادال و جوکوویچ تاکنون تنها یک بار در ملبورن با هم بازی کرده‌اند که به فینال این رقابت‌ها در سال ۲۰۱۲ باز می‌گردد؛ مسابقه‌ای تاریخی که ۵ ساعت و ۵۳ به طول انجامید و در نهایت با برتری تنیس‌باز اهل بلگراد به پایان رسید.
آخرین مصاف این دو، سال گذشته در نیمه‌نهایی ویمبلدون اتفاق افتاد که جوکوویچ توانست رقیب دیرینه‌اش را در مصافی جذاب و نفس‌گیر با نتیجه ۱۰ بر ۸ در ست پنجم شکست دهد. دیداری که اعتماد به نفس را به جوکوویچ بازگرداند و سرآغازی شد برای قهرمانی‌های بیشتر و صدرنشینی مجدد او در رده‌بندی جهانی.
چه چیزی را انتظار داشته باشیم؟
رقابت نادال و جوکوویچ که حالا ۱۳ ساله شده، در طی این مدت فراز و فرودهای بسیاری داشته است. در سال‌های ابتدایی و در میادین مهم نادال معمولاً جوکوویچ را شکست می‌داد و در مسابقات رودررو از او پیش بود. اما پس از سال ۲۰۱۱، فصلی دیگر در رقابت این دو آغاز شد و تنیس‌باز صرب، شکست‌های تلخی را به ماتادور تحمیل کرد. آن‌چه از نظر بُعد فنی مسلم است و دیدارهای قبلی نشان می‌دهد، جوکوویچ در زمین هارد برتری محسوسی مقابل نادال دارد. اما آن‌چه می‌تواند طرفداران نادال را در این دوره امیدوارتر از قبل کند، سرویس سریعتر و بازی هجومی‌تر او است؛ راهکاری که این تنیس‌باز ۳۲ ساله از امسال برای مقابله با مصدومیت‌های گاه‌وبیگاهش در پیش گرفته است.
نادال در طول شش مسابقه‌اش در این دوره از رقابت‌ها مجموعاً 12 ساعت و 11 دقیقه را در زمین سپری کرده است که این موضوع نشان می‌دهد او از همیشه هجومی‌تر بازی می‌کند و به لطف سرویس جدیدش، امتیازهای آسان بیشتری را به دست می‌آورد. اما اینکه سرویس جدید نادال بتواند در برابر ریترن جوکوویچ که به زعم اکثر کارشناسان بهترین در تاریخ تنیس است، حرفی برای گفتن داشته باشد، تنها در زمین مسابقه مشخص خواهد شد.
پیش‌بینی
نکته حائز اهمیت در مورد دیدار پیش رو که پیش از این کمتر اتفاق افتاده، آمادگی کامل هر دو تنیس‌باز است که جایی را برای بحث و بهانه باقی نمی‌گذارد. هر دو با پیروزی قاطع در مرحله نیمه‌نهایی خط‌‌‌ونشان پررنگی نیز برای هم کشیدند. نادال و جوکوویچ در فینال به مثابه دو گلادیاتور هر چه در توان دارند را در میدان نبرد خواهند گذاشت و احتمالا یکی از مهم‌ترین بازی‌های تاریخ تنیس را رقم خواهند زد.
انتظار می‌رود شاهد یک بازی نزدیک، دیدنی و شامل فرازونشیب‌های زیاد باشیم که در آن امتیازهای مهم، چندین بار کفه ترازو را به سمت طرفین برگرداند. شانس جوکوویچ به دلیل برتری در مصاف‌های قبلی و سابقه بهترش در استرالیا، کمی از نادال بیشتر است؛ اما شاید این بار نوبتِ قهرمانی سلطان خاک در ملبورن باشد.
برنده نادال در 5 ست.
به نظر من از همان ابتدای بازی میتوان تشخیص داد که آیا جوکوویچ پادزهر درست حملات و سرویسهای هجومی نادال را در جیب دارد یا خیر. به نظر من دارد و برنده این دیدار نزدیک ، غیرقابل پیش‌بینی ، دیدنی و مهیج خواهد بود. ریترن و بکهند فوق‌العاده جوکوویچ برگ برنده او در این دیدار است.
سلام دوست عزیز. سخت در اشتباهی. بهت قول میدم که نادال بازی رو خواهد برد. دلیل باخت نادال در ویمبلدون بدشانسی و البته سرویس های ضعیف بود. امروز نادال برای دومین بار جام قهرمانی رو بالای سر خواهد برد