جشن باشکوه رولان گاروس برای پادشاه خاک رس

اسطوره اسپانیایی در مراسمی به یاد ماندنی در ورزشگاه فیلیپ شاتریه مورد تجلیل قرار گرفت.

تنیسفا – عصر روز یکشنبه هم‌زمان با شروع رقابت‌های گرند اسلم رولان گاروس ۲۰۲۵ در پاریس، از رافائل نادال قهرمان چهارده دوره رقابت‌ها طی مراسمی ویژه تقدیر به عمل آمد.

در این مراسم ماندگار و دیدنی که با حضور جمع قابل توجهی از چهره‌های برجسته دنیای ورزش برگزار شد، پانزده هزار تماشاگر در ورزشگاه فیلیپ شاتریه با تی‌شرت‌هایی متحدالشکل به رنگ خاک رس که روی آن‌ها جمله «مرسی، رافا» نقش بسته بود، به اسطوره اسپانیایی تنیس جهان ادای احترام کردند.

در ابتدای مراسم، مارک موری مجری معروف فرانسوی به سیاق سال‌های گذشته با لحن خاص و حماسی خود از نادال دعوت به عمل آورد و ماتادور در میان باران تشویق هوادارانش به ورزشگاه آمد؛ صحنه‌ای فوق‌العاده احساسی و زیبا که از همان ابتدا اشک نادال و اعضای خانواده‌اش را جاری کرد.

پس از پخش ویدیویی جذاب که از دوران پرافتخار نادال به نمایش درآمد، او صحبت‌های خود را آغاز کرد و درباره شروع راهش در رولان گاروس سخن گفت: «این یک داستان فوق‌العاده بوده که از سال ۲۰۰۴ آغاز شد، زمانی که برای اولین بار به رولان گاروس آمدم. در آن زمان به سختی می‌توانستم راه بروم، به دلیل مصدومیت پایم. اما همان سال، با عصا به بالای زمین رفتم و از آن بالا به زمین نگاه کردم. رویای بازگشت به اینجا و رقابت در سال بعد را در سر داشتم. در سال ۲۰۰۵، بالاخره توانستم برای اولین بار در اینجا رقابت کنم. ۱۸ ساله بودم و اولین تجربه بزرگم، مسابقه‌ای بود که با دوست و رقیب دوران کودکی‌ام، ریشار گاسکه، داشتم. از آن روز، به‌طور کامل متوجه شدم که رولان گاروس چه معنایی دارد.»

عنوان‌دار ۲۲ دوره مسابقات گرند اسلم در ادامه با تمجید از رقبای دیرین خود و هم‌چنین گرند اسلم رولان گاروس افزود: «طی این بیست سال، همه چیز را تجربه کرده‌ام. رقبای فوق‌العاده‌ای داشتم، مانند اندی، راجر و نواک. و البته بسیاری دیگر که مرا به نهایت توان جسمی و ذهنی‌ام رساندند. هیچ چیزی به اندازه این رقابت‌های طولانی و ماندگار هیجان‌انگیز نبوده است، رقابت‌هایی که ما را به تلاش برای پیشرفت هر روزه وا داشتند. رولان گاروس بی‌نظیر است، نه فقط به دلیل اینکه بخش اساسی از تاریخ تنیس است، بلکه به خاطر همه افرادی که با لبخند و تلاشی خستگی‌ناپذیر کار می‌کنند تا این تورنمنت همان چیزی باشد که هست: منحصر‌به‌فرد.»

مرد اول پیشین تنیس جهان هم‌چنین از دست‌اندرکاران پیشین و فعلی فدراسیون تنیس فرانسه تشکر کرد و گفت: «نمی‌توانم نام همه را ببرم، اما می‌خواهم به‌طور ویژه از رؤسای پیشین فدراسیون تنیس فرانسه تشکر کنم و از افرادی که ممکن است شما نشناسید، اما در پشت صحنه به هر شکلی از من حمایت کرده‌اند. همه آن‌ها چنان مهربانی و محبت به من نشان داده‌اند که واقعاً نمی‌توانم کلمات کافی برای قدردانی از آن‌ها پیدا کنم. از شما برای تمامی کارهایی که برایم انجام دادید سپاسگزارم.»

اما نقطه اوج این مراسم در میانه آن رقم خورد؛ هنگام پخش ویدیویی از نواک جوکوویچ، راجر فدرر و اندی ماری که برای تجلیل از نادال ضبط شده بود، ناگهان تصاویر قطع شد و سه اسطوره بزرگ دنیای تنیس به درون ورزشگاه آمدند و ماتادور را در آغوش گرفتند. مربع بی‌تکرار نسل طلایی تنیس که سه سال پیش در شب خداحافظی راجر فدرر کنار هم قرار گرفتند، این بار برای وداع پادشاه خاک رس با رولان گاروس گرد هم آمدند.

نادال در ادامه، صحبت‌های بسیار جالب و پندآموزی را درباره رقبای دیرین خود ایراد کرد. از تغییر نگاهش به مقوله رقابت پس از بازنشستگی تا شکل‌گیری یک نبرد جوانمردانه، سازنده و دوستانه با رقبا: «بعد از تمام این سال‌ها که برای همه چیز جنگیدیم، باورکردنی نیست که زمان چگونه دیدگاه ما به همه چیز را تغییر می‌دهد. نواک، شاید هنوز این را ندانی، احتمالاً تو می‌دانی اندی، اما من و راجر چند بار درباره این موضوع صحبت کرده‌ایم. همه آن استرس‌ها، فشارها و احساسات عجیب که وقتی به عنوان رقیب همدیگر را می‌دیدیم داشتیم، پس از پایان دوران حرفه‌ای کاملاً متفاوت می‌شود.

«حالا همه چیز درباره شاد بودن از آنچه به دست آورده‌ایم است. در نهایت، ما همه به رویاهای‌مان رسیدیم. تنیس‌باز شدیم و در مهم‌ترین عرصه‌ها بازی کردیم. فکر می‌کنم رقابت‌های شگفت‌انگیزی خلق کردیم و به شیوه‌ای مثبت این کار را انجام دادیم. فکر می‌کنم به دنیا نشان دادیم که می‌توانیم با تمام توان بجنگیم، اما به شکلی خوب. مانند همکارانی خوب که به هم احترام می‌گذارند.»

«شما در زمین مسابقه لحظات سختی برایم ساختید، اما از آن‌ها بسیار لذت بردم، از اینکه هر روز خودم را به چالش بکشم تا با شما رقابت کنم. در نهایت، تنیس فقط یک بازی است، اما ما فقط این موضوع را در پایان کار درک می‌کنیم. حضور شما در اینجا برایم بی‌نهایت ارزشمند است. این پیام بزرگی به دنیا است که حتی اگر بهترین رقابت‌ را داشته باشیم، می‌توانیم دوستان خوبی هم باشیم.»

این روز به یادماندنی البته با یک اتفاق ویژه دیگر هم همراه بود؛ مسئولین برگزاری رولان گاروس در اقدامی تحسین‌برانگیز لوحی منقش به نام، رد پا و عدد ۱۴ (عناوین نادال در پاریس) را در زمین ورزشگاه فیلیپ شاتریه نصب کردند تا برای همیشه یاد و خاطره پادشاه خاک رس در قلمرویش باقی بماند.

در پایان مراسم، نادال در میان تشویق تماشاگران و با چشمانی اشکبار، دور افتخار زد و با هواداران خود خداحافظی کرد.

پایان یک عمر خاطره‌سازی اسطوره بی‌بدیل دنیای تنیس در دومین گرند اسلم فصل. ۲۵ مه ۲۰۲۵، درست ۲۰ سال پس از اولین حضورش در فیلیپ شاتریه.