این برای اولین بار است که ستاره ۲۱ ساله اسپانیایی در مسابقات داخل سالن قهرمان می‌شود.
تنیسفا – کارلوس آلکاراس، مرد شماره دو تنیس جهان، با پیروزی مقابل الکس دِ مینور عنوان قهرمانی مسابقات تنیس ۵۰۰ امتیازی روتردام را از آن خود کرد.
در دیدار پایانی که روز یکشنبه برگزار شد، آلکاراس در سه ست با نتیجه ۶-۴، ۳-۶ و ۶-۲ حریف استرالیایی‌اش را شکست داد تا اولین جام فصل خود را دشت کند.
این قهرمانی برای آلکاراس از اهمیت مضاعفی برخوردار است، چراکه او به رغم تمام افتخارات خود تا پیش از این نتوانسته بود در مسابقات داخل سالن موفق ظاهر شود و حالا با این قهرمانی نشان داد که در این نوع زمین نیز پیشرفت خوبی داشته است.
کارلیتوس که نخستین قهرمان اسپانیایی تاریخ ۵۲ ساله مسابقات روتردام است، پس از فتح هفدهمین عنوان دوران حرفه‌ای خود گفت: «هفته خوبی را پشت سر گذاشتم و تمریناتم نتیجه داد. در آغاز مسابقات با سرماخوردگی روبه‌رو بودم و حس خوبی نداشتم، اما هر روز بهتر شدم. این اولین حضورم در این رقابت‌ها بود، اما تماشاگران کاری کردند که انگار سال‌هاست اینجا بازی میکنم.»
در سمت مقابل، دِ مینور که سال گذشته نیز در فینال این رقابت‌ها مغلوب یانیک سینر شده بود، بار دیگر در یک قدمی قهرمانی ناکام ماند. او پس از بازی گفت: «دو سال متوالی است که با جام نایب‌قهرمانی اینجا را ترک میکنم، اما همچنان برای رسیدن به عناوین بزرگ‌تر تلاش خواهم کرد.»
اما همزمان با این مسابقات و در آنسوی اقیانوس آتلانتیک نیز دنیس شاپووالوف موفق شد هفته خوب خود در دالاس را با قهرمانی تکمیل کند.
تنیس‌باز ۲۵ ساله کانادایی که مدتی دچار افول شده بود، در دیدار فینال در دو ست با نتایج ۷-۶ و ۶-۳ مقابل کسپر رود به پیروزی رسید تا سومین و مهم‌ترین عنوان دوران حرفه‌ای خود را کسب کند.
مرد دهم پیشین تنیس جهان که در طول این رقابت‌ها تیلور فریتس و تامی پال نفرات چهارم و نهم جهان را هم کنار زده بود، فردا با ۲۲ پله صعود به رتبه ۳۲ رده‌بندی جهانی خواهد آمد.
اما روز شنبه در مسابقات تنیس زنان ابوظبی نیز اتفاق جالبی رخ داد و بلیندا بنچیچ توانست تنها بعد از ۱۰ ماه از تولد فرزندش جام قهرمانی را مال خود کند.
این بازیکن سوییسی که بعد از زایمان تا رتبه ۱۵۷ رده‌بندی سقوط کرده بود، در مسابقات ابوظبی خوش درخشید و با شکست اشلین کروگر در دیدار نهایی توانست نهمین جام دوران حرفه‌ای خود را بالای سر ببرد.
اما آنچه بیشتر از هر چیز مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت لحظه‌ای بود که بنچیچ بعد از قهرمانی دخترش را در آغوش گرفت؛ لحظه‌ای زیبا که پیوند تنیس با زندگی را به تصویر می‌کشید و در یادها خواهد ماند.
قهرمانی آلکاراز در هاردکورت سرعتی خبر خوبی برای سینر نخواهد بود
مهم ترین اتفاق این هفته به نظر من قهرمانی دنیس شاپوالو بود.
دنیس قبلا جز تاپ های تنیس بود. نه فوق العاده ولی خوب بود همیشه. تو این دو سه سال بخاطر مصدومیت بدجور افت کرده بود. ولی امسال ظاهرا به روزهای
خوبش برگشته. این قهرمانی بزرگترین قهرمانیش بود تا الان. قبل از این دو تا تورنمنت 250 امتیازی داشت.
آلکاراز هم با این که هنوز با آمادگی کاملش یخورده فاصله داره. ولی این قهرمانی تو هاردکورت داخل سالن انگیزه خوبی میشه تا آخر سال افت نکنه.
امسال آلکاراز برا فینال ATP انگیزه بیشتری خواهد داشت.
درود
تبريك به الكارازي ها
خوب آلكاراز وارد نوار پيروزي شد و اين خبر خوبيه، رو نقاط قوتش، خيلي قوي بود، بخصوص بكهند. اوج گرفتن بلوچي ايتاليايي و ورود به جمع چهار نفر هم جالب بود. و اما همچنان Medvedev و Tsitsipas در مسير نزول قرار دارند. بخصوص مدودف، با احترام به دوستان طرفدار ايشان، به نظر بايد فكر اساسي براي تكنيك بازي خود بكند.
دوستان از علت عدم حضور Sinner در مسابقات هفته گذشته، اطلاع داريد؟
روز و روزگار خوش
بله خب مدودو استایل بازیش بدرد رقابت با سینر و آلکاراز نمیخوره. زیاد هم صحبت کردیم قبلا. ولی الان مشکلش بیشتر ذهنیه تا فنی. چون باخت هاش به تنیسورایی بوده که اصولا نباید هیچ شانسی درمقابل مدودو داشتن.
نبود سینر دلیل خاصی نداشت. اعلام نکرده کی برمیگرده؟ احتمالا تو یکی از تورنمنت های قبل ایندیان ولز برگرده.
جوکو هم تو دوحه برمیگرده. مصدومیتش کاملا برطرف شده.
تشكر
جسارتن روي نظر شما، خودتان بهتر مي دانيد كه ذهن به اتكاي جسم و بصورت مشخص در چنين رقابت هايي به اتكاي تكنيك يا تاكتيك برتر به ارتقا مي رسد، الان در بازي مدودف در برابر هر حريفي شما هيچ توان فني و جسمي خاصي مشاهده نمي كنيد.
مدل بازي مدودف دفاعي ست، خوب دفاع براي بلندمدت نمي تواند تاكتيك برتر باقي بماند، نظر شخصي بنده اين است كه حريفان راه غلبه بر اين تاكتيك را به دست آورده اند. منتهي به نظر خودش هنوز اين واقعيت را قبول ندارد. مدودف سال گذشته هم موفقيتي نداشت (تا جاييكه در خاطر هست).
روز و روزگار خوش
واقعیت اینه که تحلیل وضعیت امروزی مدودو بحث طولانیه. بله دفاعی بودن سبک بازی مدودو اصلی ترین مشکل بازیشه بصورت کل. بخاطر همینم هست که میگم استایلش بدرد نمیخوره. زیاد توضیح ندادم چون قبلا زیاد صحبت کردیم با دوستان در این مورد. نمیخوام دیگه دوباره صحبت های تکراری بکنم.
ولی درمورد وضعیت ذهنیتی و تاکتیکی باید گفت این دو مسئله مکمل همدیگه هستن. هر کدوم خوب نباشه روی اون یکی تاثیر منفی میزاره. یعنی اگر بازی مدودو بار فنی و تاکتیکی زیادی نداره. بخاطر نبود میل به بازی و ضعف انگیزه هستش. که خب نتیجه ش میشه تمرکز کمتر و نهایتا بازی ضعیف تر. یا به عبارت دیگه نهایتا میشه همون تاکتیک و بار فنی ضعیف تر.
بنظر من ریشه بازی ضعیف مدودو در حال حاضر ضعف ذهنیتی یا بهتر بگم نبود انگیزه و هیجان برای قهرمانی و… هستش.
بشخصه فکر میکنم مدودو دوباره به روزهای خوبش برمیگرده.
احسنت به حاج آقا که میگی مدودف برمیگرده و همیشه امید به بازیکن مورد علاقه ات داری و وفاداری ، در واقع طرفداری واقعی همین است که انسان حتی در شرایط بحرانی شخص یا تیم مورد علاقش رو رها نکنه.
مثلا منی که سال هاست یونایتدی هستم، هیچوقت قرار نیست بخاطر موفقیت های اخیر سیتی، یهو سیتی فن بشم.
حاج آقا احتمالا توتی رو بشناسی، وقتی بهش گفتن چرا هیچوقت رم رو رها نکردی که بری رئال و قهرمانی بیاری ، در جواب گفت آدم خونواده فقیرش رو رها نمیکنه که بره با پولدارها غذا بخوره❤️
خب من مدودو رو خیلی دوست دارم. چون در ابتدا مدودو باعث شد به تنیس علاقمند بشم و…
ولی اینکه میگم مدودو به روزهای خوبش برمیگرده اصلا از روی تعصب نبود. وضعیتی که قرار داره این رو نشون میده. مدودو نه انقدر پیره که بگیم بدنش نخواهد کشید، نه مصدومیت خاصی داره که مشکل ساز شده باشه براش.
مشکل مدودو و هم نسلی هاش اینه که وقتی میبینن یه نفر هست که خیلی ازشون بهتره و شانس زیادی ندارن خیلی زود انگیزشون افت میکنه. الان هم تحت تاثیر سینر و آلکارازن.
از یطرف هم مسائل دیگه ای تو زندگیشون اتفاق میفته که اهمیت تنیس رو کمتر میکنه براشون. مثلا سیتسیپاس از وقتی با پائولا بدوسا وارد رابطه شده خودش میگه تنیس دیگه مهم ترین چیز زندگیش نیست و چیزهای دیگه ای هم هست که براش اهمیت دارن.
یا مدودو از یطرف از رقابت با سینر و آلکاراز ناامید شده بود از یه طرف هم بدنیا اومدن بچه دومش یه بهانه خوبی شد تا تمرینات پیش فصلش رو خیلی جدی نگیره. الان هم داره چوب اینا رو میخوره.
من کلا تو زندگیم وقتی طرفداری یه چیز رو میکنم به این معنیه که عاشقانه دوستش دارم ولی هرگز تعصبی بهش ندارم. کلا فلسفه زندگیم اینه.
بجز خانواده به هیچ چیز دیگه ای تو زندگیم تعصبی ندارم.
تعصب یک نوع سرطانه که انسان دچارش شده.
درود
تشكر از دوستان بابت بحث خوب.
پيش بيني شما از زمان برگشت Medvedev چه زماني ست؟
روز و روزگار خوش
اگه منظورتون بازگشت مدودو به لول خوبش هست رو که نمیشه گفت. بستگی به خواست و تلاش خودش داره.
ولی اگه منظورتون برگشت به مسابقاته. همین الان تو یه تورنمنت 250 داره بازی میکنه.
اتفاقا شرکت کردن تو اینجور تورنمنت های کوچیک نشون میده مدودو میخواد دوباره ذهنیت خودشو بسازه. معمولا تنیسورها برا گرفتن اعتماد بنفس یا به ریتم انداختن بدنشون تو تورنمنت های کوچیک شرکت میکنن.