شهر تورین در ایتالیا از روز یکشنبه به مدت یک هفته میزبان هشت تنیس‌باز برتر فصل خواهد بود.
تنیسفا – فصل ۲۰۲۴ تنیس مردان با تمام پرفراز و فرودها و پس از ماه‌ها رقابت فشرده و جذاب به واپسین روزهایش نزدیک می‌شود و به روال همیشه در هفته پایانی فصل شاهد رقابت هشت بازیکن برتر جهان در مسابقات فینال تور جهانی هستیم. این مسابقات بعد از گرند اسلم‌های چهارگانه مهم‌ترین رویداد ورزش تنیس به حساب می‌آید و به همین جهت از آن با نام «گرند اسلم پنجم» نیز یاد می‌شود.
امسال شاهد برگزاری ۵۵ـمین دوره رقابت‌های پایان فصل مردان هستیم که یک تفاوت بزرگ با دوره‌های گذشته دارد؛ برای نخستین بار از سال ۲۰۰۱ هیچ‌یک از اعضای «بیگ ۳» در این مسابقات حضور ندارند. اتفاقی که از پایان دوران طلایی تنیس حکایت دارد و بدون تردید برای علاقه‌مندان تنیس غم‌انگیز خواهد بود. نواک جوکوویچ عنوان‌دار هفت دوره مسابقات چند روز پیش در پی مصدومیت مجبور شد قید دفاع از عنوان قهرمانی‌اش را بزند تا به این ترتیب پس از ۲۳ سال نامی از جوکوویچ – نادال – فدرر در فهرست بازیکنان حاضر در آوردگاه نهایی فصل نباشد.
یانیک سینر، کارلوس آلکاراس، الکساندر زورف، دنیل مدودف، تیلور فریتس، کسپر رود، الکس د مینور و آندری روبلف نفرات حاضر در مسابقات امسال هستند. ترکیبی جوان که تصویری از توازن قوا در دوران جدید تنیس مردان را به دست می‌دهد.
در زیر مروری داریم بر هشت بازیکن حاضر در این دوره:
یانیک سینر
مدعی اول قهرمانی این دوره یانیک سینر ایتالیایی مرد نخست تنیس جهان است که انگیزه بالایی برای افتخارآفرینی در خانه دارد. سینر امسال در زمین‌های هارد فوق‌العاده کار کرد و فاتح دو گرند اسلم اوپن استرالیا و اوپن آمریکا و سه مسترز ۱۰۰۰ امتیازی شد. این بازیکن ۲۳ ساله که در رقابت‌های این فصل هفت عنوان به افتخاراتش اضافه کرد، از چند هفته قبل صدرنشینی پایان فصل خود را هم قطعی کرد و حالا قصد دارد بعد از نایب‌قهرمانی پارسال یک پایان پرقدرت را در خانه رقم بزند.
الکساندر زورف
ستاره ۲۷ ساله قهرمان دو دوره رقابت‌هاست و امسال هم بعنوان سید دوم از مدعیان اصلی کسب جام به شمار می‌رود. زورف این فصل در مجموع ثبات خوبی داشت و توانست در رولان گاروس برای دومین بار طعم حضور در فینال یک گرند اسلم را بچشد. او که در فصل خاک موفق به فتح مسترز رم شد، هفته گذشته در پاریس نیز با کنار زدن تمامی رقبا به هفتمین مسترز خود رسید تا با اعتماد به نفس بالا راهی تورین شود.
کارلوس آلکاراس
کارلوس آلکاراس همانند سال میلادی گذشته، امسال نیز در نیمه ابتدایی فصل خوش درخشید و با فتح دوگانه رولان گاروس و ویمبلدون تعداد عناوینش در مسابقات چهارگانه گرند اسلم را به عدد چهار رساند. مسترز ایندین ولز، نایب‌قهرمانی المپیک و قهرمانی در پکن از دیگر دستاوردهای او در این فصل بوده است. با این وجود، اعجوبه اسپانیایی در هفته‌های اخیر در مسابقات شانگهای و پاریس توفیقی نداشت و برای تصاحب جام پایان فصل انگیزه زیادی دارد. کارلیتوس پارسال در تورین نمایش ضعیفی داشت و از سرعت زیاد زمین مسابقات گله داشت، همین باعث شد تا مربی او یعنی خوان کارلوس فررو، زمینی مشابه با زمین این مسابقات در آکادمی خود بسازد تا شاگردش این بار بتواند با آمادگی کامل راهی تورین شود.
دنیل مدودف
دنیل مدودف قهرمان پیشین رقابت‌ها امسال پرنوسان و تاحدی نومیدکننده ظاهر شد. تنیس‌باز ۲۸ ساله روس به رغم کسب ۴۵ پیروزی در ۶۴ مسابقه، نتوانست جامی کسب نکند و یکی از فصول کم فروغ خود را رقم زد. بهترین نتیجه مدودف در اوپن استرالیا به دست آمد، جایی که او به فینال رسید و با وجود برتری در دو ست ابتدایی، در نهایت در پنج ست مغلوب سینر شد تا دستش از جام اولین گرند اسلم فصل کوتاه بماند. دو رقیب مدودف یعنی سینر و آلکاراس امسال از مجموع ۸ تقابل ۷ مرتبه برابر او به پیروزی رسیدند و بازیکن روس در آخرین فرصتش برای کسب جام در سال ۲۰۲۴ نیز کار دشواری در پیش خواهد داشت.
تیلور فریتس
تیلور فریتس بهترین بازیکن آمریکایی‌ها در فصل ۲۰۲۴ بود. او امسال به نقطه عطفی در دوران حرفه‌ای خود دست یافت و اولین فینال گرند اسلمش را در خانه یعنی اوپن آمریکا تجربه کرد؛ جایی‌که در نهایت برابر یانیک سینر شکست خورد و به مقام نایب‌قهرمانی بسنده کرد. در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ نیز بهترین عملکرد تیلور، دو حضور در نیمه‌نهایی مسابقات مادرید و شانگهای بود که در آنها به ترتیب مغلوب آندری روبلف و نواک جوکوویچ شد. با این حال، فریتس امسال توانست با درخشش در ایست‌بورن، یک جام به کارنامه خود اضافه کند. این برای دومین بار است که فریتس جواز حضور در تورین را به دست می‌آورد و او این بار امیدوار است تا از تجربه نیمه‌نهایی سال ۲۰۲۲ برای ارائه نمایشی بهتر بهره ببرد.
رود، د مینور و روبلف
جمع هشت نفره مسابقات تورین با کسپر رود، الکس د مینور و آندری روبلف تکمیل می‌شود و باید دید این سه بازیکن در این دوره چه نمایشی خواهند داشت. رود و روبلف هر کدام در برهه‌ای از فصل عملکرد خوبی داشتند؛ رود در مسابقات خاک نتایج بدی نگرفت و بعد از نایب‌قهرمانی در مونته کارلو، در بارسلونا و ژنو قهرمان شد. روبلف هم به دو فینال مسترز رسید که در یکی قهرمان شد. د مینور نیز گرچه به یمن غیبت جوکوویچ برای نخستین بار بلیت تورین نصیبش شد اما استحقاق حضور در این رقابت‌ها را داشت و بعد از نتایج نسبتاً خوب طی چند هفته اخیر انتظار می‌رود حریف دست‌وپا بسته‌ای برای سایر رقبا نباشد.
گفتنی است با عدم حضور بازیکنانی چون استفانوس سیتسیپاس یا گریگور دیمیتروف، برای نخستین بار در تاریخ هیچ بازیکنی با بکهند یک‌دست در مسابقات پایان فصل مردان حضور ندارد.
فرمت برگزاری
رقابت‌های فینال تور جهانی در دو بخش انفرادی و دونفره برگزار می‌شود. هشت بازیکن حاضر در این رقابت‌ها ابتدا در قالب دو گروه چهار نفره با یک‌دیگر رقابت می‌کنند و سپس نفرات اول و دوم هر گروه در مرحله نیمه‌نهایی به صورت ضربدری به مصاف هم می‌روند تا فینالیست‌ها مشخص شوند. در بخش دونفره نیز همانند بخش انفرادی هشت تیم برتر با فرمتی مشابه با هم رقابت می‌کنند.
با انجام قرعه‌کشی، بازیکنان فوق به دو گروه زیر تقسیم شدند:
🔵 گروه ناستاسه
🔸یانیک سینر
🔸دنیل مدودف
🔸تیلور فریتس
🔸الکس د مینور
🔴 گروه نیوکم
🔸الکساندر زورف
🔸کارلوس آلکاراس
🔸کسپر رود
🔸آندری روبلف
تاریخچه
سابقه برگزاری رقابت‌های فینال تورجهانی به سال ۱۹۷۰ بر می‌گردد. از آغاز دهه هفتاد میلادی، تورنمنتی با عنوان «Masters Grand Prix» با حضور برترین‌های تنیس جهان برگزار می‌شد. این رقابت‌ها تا سال ۱۹۷۶ در شهرهای مختلفی چون توکیو، پاریس، بارسلونا، بوستون، ملبورن، استکهلم و هیوستون انجام گرفت. اما از سال ۱۹۷۷ تا پایان دهه ۸۰، شهر نیویورک به مدت سیزده سال میزبان بهترین تنیس‌بازان سال بود.
در دهه ۹۰ این تورنمنت به «ATP Tour World Championships» تغییر نام داد و به مدت ده سال در فرانکفورت (۱۹۹۵-۱۹۹۰) و هانوفر (۱۹۹۹-۱۹۹۶) آلمان برگزار گردید. در آغاز قرن بیست‌ویکم، عنوان این مسابقات به «Tennis Masters Cup» تغییر کرد و تا سال ۲۰۰۸ شهرهایی چون لیسبون، سیدنی، هیوستون و شانگهای میزبانی این رقابت‌های معتبر را برعهده داشتند.
در سال ۲۰۰۹ میزبانی سری جدید این تورنمنت تحت عنوان “ATP World Tour Finals” به بریتانیا و شهر لندن محول شد و سال ۲۰۲۰ برای دوازدهمین و آخرین دوره، شهر لندن میزبانی از این رقابت‌ها را به عهده داشت.
پس از ۱۲ سال برگزاری در سالن زیبا و مجلل O2، مسابقات پایانی تور جهانی تنیس مردان از سال ۲۰۲۱ فصل جدیدی از تاریخ خود را در شهر تورین و ورزشگاه چندمنظوره «اینالپی آرنا» آغاز کرد، جایی‌که قرار است دست کم تا ۲۰۲۵ میزبانی از این رویداد بزرگ را بر عهده داشته باشد. گفتنی است این ورزشگاه بیش از ۱۵۶۰۰ تماشاگر ظرفیت دارد.
جوایز و امتیازات سال ۲۰۲۴
مجموع جوایز نقدی این دوره ۱۵ میلیون و ۲۵۰ هزار دلار است و قهرمان بدون شکست رقابت‌ها می‌تواند تا سقف ۱۵۰۰ امتیاز و ۴,۸۸۱,۱۰۰ دلار جایزه نقدی کسب کند.
| ردیف | مبلغ جایزه | امتیازها |
|---|---|---|
| قهرمان بدون شکست | $4,881,100 | 1500 |
| پیروزی در فینال | $2,237,200 | دور گروهی + 500 |
| پیروزی در دیدار نیمه‌نهایی | $1,123,400 | دور گروهی + 400 |
| هر برد در دور گروهی | $396,500 | 200 |
| دست‌مزد حضور در سه بازی دور گروهی | $331,000 | – |
| بازیکنان ذخیره | $155,000 | – |
رکوردها
بیشترین قهرمانی: نواک جوکوویچ با ۷ عنوان
بیشترین قهرمانی پیاپی: نواک جوکوویچ با ۷ عنوان پیاپی
مسن‌ترین قهرمان: نواک جوکوویچ با ۳۶ سال و ۵ ماه در سال ۲۰۲۳
جوان‌ترین قهرمان: جان مک‌انرو در ۱۹ سال و ۱۰ ماه در سال ۱۹۷۸
پایین‌رتبه‌ترین قهرمان: داوید نلبندیان در سال ۲۰۰۵ با رتبه ۱۲
بیشترین تعداد پیروزی: راجر فدرر با ۵۹ برد
ظاهرا مدودو اصلا میل بازی کردن نداره.
امسالش هم دقیقا مثل دو سال پیشش شد. بعد باخت تو فینال استرالیا به نادال نتونست دیگه ذهنیت خودشو ریکاوری کنه و کل سال رو بد بازی کرد. امسال هم مثل همون سال شد.
انگار دوست داره فقط سالش تموم بشه.
امیدوارم مثل پارسال که مدی یه بازگشت خوب رو داشت سال بعد هم به لول خوبش برگرده. هنوز خیلی جا داره تا بخواد تو لول قهرمانی بازی کنه. زوده هنوز برا افت کردنش