اسطوره اسپانیایی دنیای تنیس بار دیگر عزم جزمش را به رخ کشید.
تنیسفا – رافائل نادال در مصافی نزدیک با بازگشت مقابل دویه آیدوکوویچ راهی دیدار پایانی مسابقات ۲۵۰ امتیازی بوستا شد.
اسطوره ۳۸ ساله اسپانیایی که روز گذشته نبردی چهار ساعته را پشت سر گذاشته بود، امروز نیز از یک آزمون دشوار جان سالم به در برد تا راهی اولین فینالش از رولان گاروس ۲۰۲۲ به این سو شود.
آیدوکوویچ کروات در این دیدار با ضربات بک‌هند خود حریف نامدارش را از همان ابتدا تحت فشار گذاشت، اما نادال به‌رغم واگذاری ست اول تسلیم نشد و با جنگندگی همیشگی‌اش در نهایت نتیجه را در سه ست ۴-۶، ۶-۳ و ۶-۴ به سود خود پایان داد.
این ۱۳۱ـمین فینال دوران حرفه‌ای ماتادور به حساب می‌آید که بعد از جراحی لگن و روزهای دشواری که او طی ۲۵ ماه اخیر سپری کرد بدون تردید ارزش و شیرینی مضاعفی برای او دارد.
نادال پس از پیروزی گفت: «فکر میکنم بازی سختی بود. حریفم یکی از بهترین بک‌هندی‌هایی را داشت که تابه‌حال مقابلش بازی کرده بودم. تلاش زیادی کردم تا او را به عقب برانم اما کار سختی بود. در نهایت جان سالم به در بردم و توانستم بعد از مدت‌ها به فینال برسم. این خبر فوق‌العاده‌ای است و بابت آن بسیار خوشحالم.»
پادشاه خاک که ۱۹ سال پیش در ۱۹ سالگی فاتح مسابقات بوستا شده بود بعد از بازگشت به فینال این رقابت‌ها افزود: «حضور در فینال همیشه حس خوبی دارد. اینجا در چهار مسابقه متوالی پیروز شدم. کاری که از ۲ سال پیش قادر به انجام آن نبودم… در این مدت اتفاقات زیادی افتاد. هنوز در مسیر بهبودی و بازیابی توانایی‌هایم هستم که در پی جراحی سخت یک سال پیش آنها را از دست داده بودم. بنابراین اوضاع خیلی راحت نیست. اما من به جنگیدن ادامه می‌دهم. در طول مسابقات با تمام توان جنگیدم تا به اینجا برسم. دیدارهایی مثل دیروز و امروز به بهبود خیلی چیزها در زمین کمک می‌کند. از این بابت خوشحالم. ببینیم فردا می‌توانم کمی بهتر بازی کنم یا نه.»
ماتادور فردا برای کسب ۶۴ـمین قهرمانی خود در زمین خاک باید در فینال به مصاف برنده دیدار بورشش و تیرانته برود.
عجب بازی دراومد این دوتا بازی آخر نادال.
مخصوصا بازی روز قبلش خیلی خفن و هیجانی پیش رفت. امیدوارم قهرمان بشه.
الان (کلا از اول سال) اصلی ترین نقطه ضعف نادال کند بودنشه که تو این دوتا بازی هم خیلی دردسرساز شد براش.
از یطرفی بخاطر جراحی هایی که داشته. از یه طرف هم شرایط سنیش باعث شده کندتر بشه.
البته این کندیش بخاطر احتیاط هم میتونه باشه. اگه اولین تورنمنت امسالش تو بریمزبین رو یادتون باشه نادال اونجا خیلی سریع تر و سرحال تر میدوید. ولی همون فشار زیاد باعث شد تو بازی سومش مصدوم بشه.
من احساس میکنم نادال تو چندتا تورنمنت اخیرش، خودشم کمتر به خودش فشار میاره تا ریسک مصدومیت دوباره کمتر بشه.
به سمت خیلی از توپ ها اصلا نمیره. ترجیح میده از خیر اون امتیاز بگذره تا فشار روی بدنش بیشتر نشه.
تو ضرباتش دقت قبل رو نداره که باتوجه به دور بودن یک و نیم ساله از سطح مسابقات طبیعیه. ولی تورنمنت به تورنمنت داره بهتر میشه.
به نظر من اگه بتونه تو مسئله سرعت و دویدن، شاداب تر بشه. میتونه به روزهای خوبش خیلی نزدیک تر بشه.
چون تو مدیریت بازی و بحث روانی تقریبا همون نادال قبله، فقط باید یخورده سرحال تر بشه.
درود
انگيزه و شوق نادال هميشه براي من جاي تعجب و تحسين داشت و دارد، هيچ وقت كم نمي شود هر روز بيشتر هم مي شود. هركسي اين خبر و تصوير آن را بخواند و ببيند اگر از سابقه نادال بي اطلاع باشد شك نمي كند كه به اولين فينال دوران حرفه اي خود راه يافته است.
زنده باد
روز و روزگار خوش