سبقت آلکاراس از بزرگان

همیشه بعد از یک نسل طلایی قبول کردن نسل جدید برا عامه مردم سخت بوده.
انگار دوست ندارن قبول کنن که نسل جدید هم شاید بتونه بهتر از قبلی ها باشه. همیشه تو نظر مردم قدیمی ها یه چیز دیگه بودن.
اما تاریخ نشون داده که رکوردها همیشه شکسته میشن و همیشه افراد قویتر و بهتر سرو کلشون پیدا میشه.

منظورم این نیست که آلکاراز بهتر از بیگ تریه. ولی اگر هم بود باز هم خیلیا قبول نمیکردن و باید سالها میگذشت تا به این قضیه اعتراف کنن.
آلکاراز الان در حد بهترین دوران بیگ تری نیست ولی خیلی نزدیکه.
هم توی ذهنیتش هم توی استایل بازیش ویژگی هایی وجود داره که فقط تو بزرگان تاریخ تنیس میشه دید.
بنظر من به راحتی میتونه 10 تا 15 گرنداسلم رو ببره.
(مگر به سرنوشت اندی ماری دچار بشه)

البته درمورد خود موضوع این پست هم باید گفت تعداد رقیب های سر سخت تو دوران بیگ تری با الان فرق میکنه.
کارلوس زمانی به اوج رسید که فدرر نبود. نادال مصدوم بود که مبشه گفت تقریبا نبود. جوکو هم که هر موقع آماده بوده گرنداسلم ها رو برده. (فقط ویمبلدون پارسال بود که آلکاراز تونست از چنگ جوکوی آماده در بیاره)
یعنی سینر و آلکاراز تو نبود یا دوران افت بیگ تری تونستن گرنداسلم ببرن.

بنظر من شرایط بدست آوردن قهرمانی مهم تر از تعداد قهرمانیه.

تا یوس اوپن یک المپیک و دوتا مسترز مونده هنوز
باید ببینیم تو این مدت چه اتفاقاتی میفته؟
ولی با آمادگی الانشون بله بنظر من هم سینر شانس اول و با اختلاف جزئی آلکاراز دوم.
البته چون ابنجا دیگه بحث هاردکورت هستش مدودو رو هم نمیشه کنار گذاشت.
مدودو اگه مثل سال های قبل با آمادگی کامل رو هاردکورت پا بزاره من شک ندارم شانسش کم تر از این دوتا نیس. ولی امسال بجز استرالیا اوپن اون مدودو همیشگی رو ندیدیم.
باید ببینیم چی میشه؟