فرانسوی‌ها امسال تا توانسته‌اند در آخرین مسترز فصل روی اعصاب جوکوویچ رفته‌اند اما شاید فراموش کرده‌اند که او اعصاب پولادین دارد.
تنیسفا – تماشاگران فرانسوی به شور و هیجان و هیاهویشان معروف هستند. خدا نکند که یک نماینده در میدان داشته باشند، آنها ورزشگاه را برای حریفش به جهنمی تبدیل می‌کنند. فرقی هم ندارد که طرف مقابل چه کسی باشد، مرد اول تنیس جهان باشد یا یک بازیکن گمنام. کوچک‌ترین حرکتی که به مذاقشان خوش نیاید را به شدت پاسخ می‌دهند و تا می‌توانند روی مخ بازیکن حریف راه می‌روند!
البته باید اعتراف کرد که انصافاً خلاقیت خوبی هم دارند. آنها فقط به هو کردن و شلوغ‌کاری بسنده نمی‌کنند، نغمه‌های مخصوص خود را دارند که گاه و بیگاه آنها را می‌خوانند. بین گیم‌ها، بین دو سرویس و حتی بعضاً وقتی که بازی در جریان است! در مسابقات ملی هم با ارکستری کامل از سازهای بادی به ورزشگاه می‌آیند و مارش رزم می‌نوازنند. به هر حال جز این هم از اهالی پایتخت هنر جهان انتظار نمی‌رود.
البته خیلی‌ها می‌گویند رفتار پاریسی‌ها در شأن ورزش جنتلمن‌ها نیست و باید فکری به حالش کرد، اما از آن طرف هم برخی معتقدند که آنها شور و هیجان مسابقات را بالا می‌برند و نباید زیاد سخت گرفت.
امسال هم پاریسی‌ها بدجوری با جوکوویچ چپ افتاده‌اند و گویا قرعه این بار به نام او افتاده است. اما انگار آنها نمی‌دانند که کارشان نتیجه عکس دارد و نوله بیدی نیست که با این بادها بلرزد. هر چه بیشتر او را هو کنید، بیشتر انگیزه می‌گیرد و بهتر بازی می‌کند. جوکوویچ سالهاست که عادت کرده مغضوب تماشاگران باشد و راه مقابله با آن را بهتر از هر کسی می‌داند. او قبلاً یک بار گفته بود که وقتی هواداران نام فدرر را فریاد می‌زنند من در ذهنم اسم خودم را می‌شنوم.
اسطوره صرب امسال هم در پاریس تا به اینجا خیلی خوب از پس تماشاگران برآمده و اوضاع را مدیریت کرده است. او حتی دیگر چندان هم عصبانی نمی‌شود و بعضاً واکنش‌های جالبی از خودش نشان می‌دهد که به سوژه کاربران در رسانه‌های اجتماعی تبدیل شده و گیف‌های خوبی از آنها ساخته شده است.
