مسابقات تنیس ویمبلدون به واسطه قدمت طولانی و پایبندی به سنتهای منحصر به فرد خود حال و هوای نوستالژیک و خاصی را برای هواداران تداعی میکند و یادآور دوران کلاسیک تنیس است.
تنیسفا – مسابقات گرند اسلم ویمبلدون قدیمیترین و به زعم بسیاری مهمترین رویداد تنیس جهان از فردا در شهر لندن آغاز میشود و علاقهمندان تنیس بیصبرانه منتظر هستند تا در دو هفته پیش رو از رقابت جذاب ستارگان تنیس جهان در زمینهای چمن مخملگون این مسابقات لذت ببرند.
بازی در زمین چمن با زمین هارد و خاک تفاوتهای عمده دارد و رقابت در آن برای اغلب بازیکنان تجربه جدید و متفاوتی به حساب میآید. در این مطلب قصد داریم به چالشهای بازی در چمن بپردازیم.
چمن اصیلترین نوع زمین تنیس است و در گذشته علاوه بر ویمبلدون سه گرند اسلم دیگر نیز در برهههایی روی این زمین بازی میشدند. اما به علت دشواری نگهداری از چمن به تدریج زمین خاک و سپس هارد در بسیاری از مسابقات جایگزین شدند و امروزه تعداد معدودی تورنمنت معتبر بینالمللی در زمین چمن برگزار میشود.
همین تعداد اندک مسابقات چمن باعث شده تا اغلب بازیکنان تنیس فرصت بازی در این زمین را تا پیش از بزرگسالی و ورود به مسابقات حرفهای پیدا نکنند و به این خاطر تطبیق یافتن با آن به خصوص برای بازیکنان جوان دشوار است و تجربه عاملی تعیینکننده برای موفقیت در چمن محسوب میشود.
اما ویژگیهای زمین چمن چیست و چرا بازی در آن برای برخی با چالش همراه است؟
در چمن توپ با سرعت بیشتری حرکت میکند و ضربه پس از برخورد با زمین ارتفاع کمتری میگیرد.
به دلیل سرعت بیشتر حرکت توپ، ضربه سرویس کلیدیترین ضربه در زمین چمن محسوب میشود و دریافت سرویس نیز به جهت فرصت کمتر برای واکنش مشکلتر است. از همین روست که آمار بریک سرویس در چمن نسبت به سایر زمینها کمتر بوده و بسیاری از ستها به تایبریک کشیده میشود.
حرکت و جابهجایی در زمین چمن نیز به دلیل لغزنده بودن آن دشوار است. با وجود استفاده از کفشهای مخصوص بازیکنان باید با احتیاط بیشتری در چمن گام بردارند و مواظب باشند تا سر نخورند چراکه طبق آمار مصدومیت در این زمین بیش از سایر زمینها رخ میدهد و یک لغزش کوچک ممکن است به قیمت مصدومیتی شدید تمام شود.
جالب است بدانید در گذشته شرایط بازی در زمین چمن حتی سریعتر از امروز بود، اما از اوایل قرن ۲۱ به منظور افزایش عمر و دوام چمن از ترکیب دو نوع بذر در زمینهای ویمبلدون استفاده شد که این تغییر در عین حال موجب کاهش سرعت بازی شد. البته سیاست کاهش سرعت زمین بعداً در خیلی مسابقات دیگر هم با هدف طولانیتر شدن رالیها و افزایش جذابیت تنیس برای تماشاگران و هواداران عام دنبال شد و تحولی بزرگ را رقم زد. سیاستی که البته از همان ابتدا با مخالفتهایی روبرو شد و همچنان نیز بسیاری معتقدند کاهش سرعت زمین مسابقات مختلف باعث یکنواختی تنیس شد و موجب گردید تا سبکهای هجومی و پرظرافتی همچون “سرو و والی” منسوخ شود و مهارتهای دفاعی و بازی از “بیسلاین” در تمامی زمینها اولویت و رواج پیدا کند.
با این وجود اما همچنان سبک کلاسیک “سرو و والی” را در ویمبلدون بیشتر از هر جایی میتوان دید و حمله به سمت تور و نواختن ضربات هنرمندانه والی و اسلایس جزو مهارتهای کلیدی در این زمین محسوب میشود. ضمن آنکه به دلیل نرم بودن چمن امکان شیرجه زدن برای ضربه والی نیز برای بازیکنان فراهم است که این خود یکی دیگر از وجوه تمایز و جذابیتهای زمین چمن در قیاس با سایر زمینها به شمار میرود.