تنیسفا – در مطلب قبل راجع به مچ‌آپ و معنی آن توضیح دادیم و در این یادداشت قصد داریم به بررسی مچ‌آپ دنیل مدودف و یانیک سینر بپردازیم.
یانیک سینر یکی از مستعدترین و بهترین بازیکنان حال حاضر تنیس جهان است و کارشناسان آینده روشنی را برای او پیش‌بینی می‌کنند. این بازیکن ۲۱ ساله ایتالیایی اما تاکنون نتوانسته دنیل مدودف را شکست دهد و آمار ضعیفی در برابر رقیب روس خود دارد: ۶ مسابقه و ۶ شکست.
حال سوال این است چرا یانیک به رغم توانایی‌های بالایش هنوز نتوانسته راه بردن مدودف را پیدا کند؟ چه معمایی در مچ‌آپ این دو وجود دارد که سینر قادر به حال آن نیست؟
برای پاسخ به این سوال باید نخست سبک بازی این دو را بررسی کنیم.
یانیک سینر یک بیس‌لاینر هجومی (Aggressive Baseliner) است. بیس‌لاینرهای هجومی ترجیح می‌دهند از انتهای زمین بازی می‌کنند و با قدرت بالایی به توپ ضربه می‌زنند. سینر از هر دو بال بسیار محکم به توپ ضربه می‌زند و میانگین سرعت ضربات او از اغلب بازیکنان حال حاضر تنیس جهان بیشتر است. به عنوان مثال در مایمی دو سال پیش که سینر نایب‌قهرمان شد، ضربات فورهند و بکهند او به طور میانگین ۱۳۰/۳ و ۱۱۸/۶ کیلومتر بر ساعت میانگین داشتند که بیشتر از بقیه بود. اما نقاط ضعف سینر چیست؟ سینر قدی بلند دارد و بازیکنان قدبلند معمولاً چندان در زمین خوب حرکت نمی‌کنند و اصطلاحاً فوت‌ورک (Footwork) خوبی ندارند. البته سینر از این نظر اخیراً بسیار پیشرفت کرده است، با این حال باز هم نمی‌توان فوت‌ورک را جزو نقاط قوت وی برشمرد. اما نقطه ضعف اصلی سینر تنوع کم ضربات اوست. سینر ضرباتش را با سرعت (Pace) و عمق (Depth) خوبی روانه زمین حریف می‌کند اما از ضربات زاویه‌دار (Short-angled Shots) و از اسپین‌های گوناگون (Topspin و Slice) به اندازه کافی بهره نمی‌برد که این موضوع کار او را در مقابل بازیکنان مشخصی همچون مدودف دشوار می‌کند.
دنیل مدودف نمونه کامل و کلاسیک یک کانترپانچر (Counterpuncher) محسوب می‌شود. اصطلاح کانترپانچ از ورزش بوکس به تنیس آمده است و به بازیکنانی اطلاق می‌شود که از انتهای زمین هر توپی را بر می‌گردانند و از نیرو و انرژی ضربات حریف برای ضربه زدن بهره می‌برند. مدودف استاد این کار است و به ندرت مرتکب اشتباه می‌شود و به همین خاطر لقب “دیوار” را به او داده‌اند. در تقابل سینر و مدودف نیز همین ویژگی بازی مدودف است که دست بالا را به بازیکن روس می‌دهد. ضربات سینر به رغم سرعت و قدرت بالا اما از نظر ارتفاع، زاویه و اسپین چندان برای مدودف آزار‌دهنده و مشکل‌ساز نیستند و رالی‌های این دو معمولاً آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا سینر بالاخره یک توپ را از دست بدهد.
البته سینر که چند وقتی است درن کیهیل را به عنوان مربی در کنار خود دارد، به خوبی از این مسئله آگاه است و سعی در برطرف کردن آن دارد. در همین فینال اخیر مایمی نیز دیدیم که سینر تلاش کرد همانند آلکاراس با استفاده از ضربات دراپ‌شات و حتی “سرو و والی” به بازی خود تنوع ببخشد و مدودف را از منطقه امنش خارج کند، اما او هنوز مهارت لازم را برای این کار ندارد و نتوانست به شکل موثری از این تاکتیک بهره ببرد.
