تنیسفا – در اول فوریه سال ۲۰۰۴ و در فینال آزاد استرالیا، راجر فدرر برای کسب عنوان قهرمانی و صدرنشینی در جدول تنیس مردان به مصاف مارات سفین رفت.
پیش از مسابقه:
راجر فدرر به عنوان سید دوم اولین گرنداسلم فصل، وارد استرالیا شد. وی که در سال گذشته عملکرد خوبی در تور تنیس مردان داشت و خود را به عنوان یکی از مدعیان جدی در تمامی مسابقات مطرح کرده بود، در ملبورن هم شروعی طوفانی داشت. راجر در سه بازی نخست خود تنها ۲۰ گیم به حریفانش داد تا آماده نبرد با هیوئیت میزبان شود. در دور چهارم فدرر در ورزشگاه راد لیور به مصاف لیتون هیوئیت رفت و درحالی‌که ست اول را به حریف واگذار کرد، قاطعانه به بازی برگشت و ۳-۱ پیروز شد. او در یک‌چهارم نهایی برابر داوید نلبندیان قرار گرفت و توانست انتقام شکست سال گذشته را از این تنیس‌باز آرژانتینی بگیرد. این دو مسابقه، سخت‌ترین بازی‌های راجر در این تورنمنت بود و جوان سوئیسی در نیمه‌نهایی کار آسانی داشت. او موفق شد خوان کارلوس فررو را در سه ست پیاپی مغلوب کند و برای اولین بار راهی فینال تنیس آزاد استرالیا شود.
مسابقه:
حریف فدرر در فینال استرالیا، مارات سافین بود. این تنیس‌باز روس برای راه‌یابی به دیدار پایانی مسیر سختی را پیموده بود. او توانسته بود اندی رادیک (مرد شماره یک آن زمان تنیس) و آندره آغاسی (مدافع عنوان قهرمانی) را در مسابقاتی جذاب و ۵سته از پیش رو بردارد. این مسابقه، پنجمین رویارویی این دو تنیس‌باز بود و ستاره سوئیسی تنیس جهان، در نبردهای رودررو با حساب ۳-۱ از حریف روس خود پیش بود.
مسابقه برابر آغاز شد و هر دو تنیس‌باز دو بار موفق به شکستن سرویس یک‌دیگر شدند تا تایبریک تعیین‌کننده فرد پیروز در ست اول باشد. در این گیم، فدرر برتری خود را نشان داد و موفق شد 7-3 پیروز شود و نخستین گام را برای کسب عنوان قهرمانی بردارد. در ست دوم فدرر توانست در گیم پنجم سرویس حریف روس خود را بشکند و 3-2 پیش بیفتد. تنیس‌باز همه‌فن‌حریف سوئیسی در ادامه این برتری را حفظ کرد و ست دوم را نیز با نتیجه 6-4 از آن خود کرد تا تنها یک ست با قهرمانی فاصله داشته باشد. در ست سوم راجر کار آسانی داشت و دو مرتبه سرویس حریف قدرتمند خود را شکست و با حساب ۶-۲ پیروز شد تا قهرمان نخستین گرنداسلم فصل شود.
پس از مسابقه:
این قهرمانی راجر فدرر را در صدر رده‌بندی تنیس مردان قرار داد و البته جایگاه او را به عنوان ستاره اصلی و مرد اول تنیس جهان در سال‌های پیش رو تثبیت کرد. جوان سوئیسی در ۲۳۷ هفته متوالی صدرنشین تنیس مردان بود و در این سال‌ها رکوردهای زیادی را به نام خود ثبت کرد که تا به امروز نیز ماندگار بوده است.
