تنیسفا – در سپتامبر سال 2003 و در نیمه‌نهایی جام دیویس، راجر فدرر در برابر لیتون هیوئیت استرالیایی قرار گرفت تا یکی از دراماتیک‌ترین بازی‌های عمرش رقم بخورد.
پیش از مسابقه:
راجر فدرر پس از آن‌که در تور آمریکای 2003 موفقیتی کسب نکرد، انرژی خود را برای صعود به فینال جام دیویس گذاشت. این نخستین بار بود که او تیم کشورش را به جمع 4 تیم برتر جهان رسانده بود و حالا یک قدم با فینال فاصله داشت. سوئیس در آن سال هلند و فرانسه را در زمین حریف مغلوب کرده بود و راجر فدرر نیز تمام بازی‌های خود را بدون از دست دادن ست برده بود. او با آمار 10 برد پیاپی در جام دیویس به استرالیا آمد و 2 سال بود که در هیچ بازی انفرادی در این رقابت‌ها شکست نخورده بود.
در روز اول، فدرر در تکرار فینال ویمبلدون همان سال، در سه ست پیاپی مارک فیلیپوسیس را شکست داد تا باخت هم‌وطنش میشل کراتوچویل مقابل لیتون هیوئیت را جبران کند. در روز دوم و در بازی دونفره، تیم سوئیس متشکل از فدرر و مارک روست در یک دیدار نزدیک در 5 ست مقابل تاد وودبریج و وین آرتورز تن به شکست داد تا بازی چهارم که مصاف فدرر و هیوئیت بود، برای سوئیس سرنوشت‌ساز شود. این دو نفر تا آن زمان 8 مرتبه مقابل هم قرار گرفته بودند که جوان سوئیسی تنها 2 بار موفق به شکست تنیس‌باز سرسخت استرالیایی شده بود.
مسابقه:
جو خاصی در ملبورن‌پارک برقرار بود و همه‌چیز برای یک مسابقه هیجان‌انگیز آماده بود. ست اول برابر پیش رفت و تا گیم دهم دو تنیس‌باز برتری ویژه‌ای بر یک‌دیگر نداشتند. فدرر گیم سرویس خود را حفظ کرد تا 6-5 جلو بیفتد و در گیم بعدی که بسیار نزدیک هم پیش رفت، بک‌هند هیوئیت در ست‌پوینت سوئیس به تور برخورد کرد تا فدرر ست اول را از آن خود کند. ابتدای ست دوم نیز برابر پیش رفت و هیچ بازیکنی موفق به شکستن سرویس حریف خود نشد؛ اما در ادامه فدرر برتری خود را به حریف استرالیایی دیکته کرد و با کسب 4 گیم متوالی، برنده ست دوم شد. حالا سوئیس تنها یک ست با پیروزی فاصله داشت.
در ست سوم نیز کم‌وبیش، سناریوی دو ست قبلی در حال تکرار بود. دو تنیس‌باز 3-3 برابر بودند که فدرر دوباره سطح بازی بالاتر خود را نشان داد و با کسب دو گیم پیاپی، 5-3 پیش افتاد تا تنها یک گیم برای پیروزی نیاز داشته باشد. در گیم نهم که فدرر برای پیروزی در مسابقه سرویس می‌زد، به طرز عجیبی ورق برگشت. حساب کار 30-30 برابر بود که هیوئیت توانست با دو بازگشت سرویس عالی، بازی راجر را مختل کند و سرویس او را بشکند. در ادامه هردو بازیکن گیم سرویس خود را حفظ کردند تا تایبریک تعیین‌کننده فرد پیروز باشد. در تایبریک این لیتون هیوئیت بود که ثبات و دقت بیشتری داشت و توانست 7-4 پیروز شود و استرالیا را به مسابقه برگرداند.
در ست چهارم دیگر از برتری جوان سوئیسی خبری نبود و ابتدا این هیوئیت بود که موفق شد سرویس راجر فدرر را بشکند و 4-2 جلو بیفتد. اما این برتری دوام زیادی نداشت و در گیم نهم در نتیجه 5-3 که هیوئیت برای پیروزی در ست چهارم سرویس می‌زد، فدرر او را بریک کرد و با کسب گیم سرویس خودش، حساب کار را 5-5 برابر نمود. هیوئیت نیز گیم بعدی را گرفت. حالا نتیجه ست چهارم 6-5 بود و فدرر باید برای ماندن در این ست، گیم سرویس خود را حفظ می‌کرد. در این گیم او 40-30 هم پیش افتاد، اما نتوانست کار را تمام کند و نهایتاً این هیوئیت بود که موفق شد با یک ضربه والی به‌یادماندنی از نزدیک تور، گیم و ست چهارم را به سود خود خاتمه دهد. حالا استرالیا و سوئیس 2-2 مساوی بودند و کار به ست نهایی رسید.
در ست پنجم این هیوئیت بود که توانست در گیم چهارم سرویس فدرر را بشکند و 3-1 جلو بیفتد. بعد از آن گیم گویا جوان سوئیسی خود را باخته بود. چهره‌اش کاملاً درهم و خطاهایش زیاد شده بود. شاید داشت به فرصتی که در ست سوم از دست داده فکر می‌کرد؛ ذهن هرجایی بود جز زمین مسابقه. و حریف استرالیایی در ادامه کار سختی نداشت. ست نهایی با حساب 6-1 به سود استرالیا خاتمه یافت تا سوئیس و فدرر در کمال ناباوری از دور رقابت‌های جام دیویس حذف شوند.
بعدها این مسابقه به یکی از معروف‌ترین مسابقات جام دیویس تبدیل شد و از آن به عنوان یکی از بهترین بازگشت‌به‌بازی‌ها در تاریخ تنیس یاد می‌شود.
پس از مسابقه:
فدرر بعدها از آن بازی به عنوان یکی از دردناک‌ترین شکست‌های دوران حرفه‌ای خود یاد کرد. او حتی در سال 2011 بعد از باخت در نیمه‌نهایی آزاد آمریکا مقابل جوکوویچ گفت که تحمل این شکست – در حالی که دو مچ‌پوینت داشت – در قیاس با شکست در جام دیویس 2003، بسیار آسان بوده است. اما این مسابقه وجه دیگری هم برای راجر داشت. وی در سال 2014 عنوان کرد که این بازی به او اعتمادبه‌نفس داده است:
“در آن مسابقه بود که فهمیدم می‌توانم نه فقط برای یک ست، بلکه سه ست یا بیشتر، در برابر بازیکنان بزرگ عالی تنیس بازی کنم. لیتون در آن زمان سخت‌ترین حریف برای بازی‌های پنج‌سته محسوب می‌شد و از نظر فیزیکی و ذهنی فوق‌العاده بود. در آن مسابقه متوجه شدم که می‌توانم در برابر برترین‌ها –خصوصاً او- پیروز شوم و در ادامه در چندین دیدار متوالی او را شکست دادم.”
فدرر پس از آن بازی به مدت 8 سال در جام دیویس بدون شکست بود. وی همچنین از آن زمان، طی 16 دیدار متوالی هیوئیت را شکست داد و این آخرین شکست او در بازی‌های 5 سته (3 از 5) برابر تنیس‌باز استرالیایی بود. بعلاوه، این شکست تنها باخت استاد سوئیسی در زمین‌های هارد در مسابقات دیویس بود و او در 18 مسابقه دیگری که برای سوئیس در زمین هارد بازی کرد، پیروز شد. استرالیا نیز در فینال اسپانیا را مغلوب کرد و قهرمان سال 2003 دیویس‌کاپ شد.
