تنیسفا: تیم ملی تنیس کشورمان که بهمن ماه امسال دیدار حساسی را مقابل تیم پاکستان در چارچوب رقابت‌های دیویس‌کاپ برگزار خواهد کرد، در ادامه برنامه‌‌های آماده‌سازی خود به کویت سفر کرده تا در مسابقات فیوچرز این کشور شرکت کند. با پایان رقابت‌های هفته‌ی نخست، گفت‌و‌گویی با سعید احمدوند، سرمربی تیم ملی تنیس ایران انجام دادیم تا نظر او را در رابطه با روند آماده‌سازی ملی‌پوشان جویا شویم.
آقای احمدوند ارزیابی‌تان از هفته اول رقابت‌ها به چه صورت است؟
– عملکرد بچه‌ها در هفته اول با توجه به اینکه مدتی در مسابقات فیوچرز حضور نداشتیم، قابل قبول بود. هر چند حمید نداف در دور اول جدول اصلی حریف سختی داشت، اما انتظار نتیجه بهتری را داشتم. از نظر تاکتیکی اشتباه کرد. بازیکنی که می‌خواهد برای تیم ملی به میدان برود، باید باهوش‌تر بازی کند. ولی امروز (دیدار نخست جدول مقدماتی هفته دوم) مقابل حریف آلمانی بازی خوبی کرد و در زمین تمرکز خوبی داشت.
امیر حسین بادی هم در هفته نخست به یک حریف خوب رومانیایی خورد و با اینکه فکر می‌کردم به راحتی بازی‌اش را واگذار کند، اما کار را به تای‌بریک ست سوم کشاند و حتی می‌توانست برنده باشد. متاسفانه این هفته هم به یک حریف قدر نروژی خورد. ولی در مجموع بادی در این دو هفته خیلی خوب بازی کرد. البته یک سری عیب و ایراد دارد، ولی با توجه به اینکه اولین حضورش در مسابقات برون‌مرزی فیوچرز را تجربه می‌کند، از نظر من عملکرد قابل قبولی داشت.
انوشا شاه‌قلی نیز به نظر من دارد بهترین تنیس چند سال اخیرش را بازی می‌کند. راکت‌اش را عوض کرده و به نظر می‌رسد با این راکت جدید تنیس بهتری را ارائه می‌دهد. هنوز نقاط ضعفی دارد، به خصوص سرویس‌اش، ولی در مجموع هفته اول، دو بازی خوب در جدول مقدماتی و یک بازی خوب هم جدول اصلی روبروی “زیاد سلطان” یکی از بازیکنان خوب کویت انجام داد که سال‌هاست در لیگ NCAA امریکا بازی می‌کند و در سه ست شکستش داد. در برابر بازیکن ژاپنی که سید ششم مسابقات بود هم می‌توانست نتیجه بهتری بگیرد. تنیسی که انوشا الان بازی می‌کند در حد ۵۰۰ ۶۰۰ دنیاست و اگر با ذهنیت مناسب و خودباوری بیشتری به زمین می‌رفت می‌توانست حریف ژاپنی‌اش را هم شکست دهد. امروز هم در دور اول مقدماتی هفته دوم مقابل حریف مقدونیه‌ای‌اش که تنیس فوق‌العاده‌ای بازی می‌کند، بسیار خوب و نزدیک و درگیر بازی کرد و توانست در مسابقه‌ای که ۲ ساعت و ۴۰ دقیقه طول کشید حریفش را شکست دهد. شاید بشود گفت بهترین بازی چند وقت اخیرش را امروز انجام داد.
فردا هم کار سختی در برابر حریف تاجیکستانی در پیش ندارد و پیش‌بینی می‌کنم به راحتی به جدول اصلی برسد. انوشا رفتارش حرفه‌ای است؛ از همه نظر، حرف زدن، غذا خوردن، استراحت کردن و می‌تواند الگوی مناسبی برای تنیس‌بازهای جوان ما باشد.
بعد از این بدنسازی‌های خوبی که در تهران انجام داده بودیم، انتظارش را داشتم که انوشا از جدول مقدماتی مسابقات فیوچرز بالا بیاید و به جدول اصلی برسد. در تونس این اتقاق افتاد. اینجا هم همین‌طور. سال‌ها بود که انوشا نمی‌توانست از جدول مقدماتی صعود کند. اعتقادم بر این است که بازیکنی که می‌خواهد برای تیم ملی تنیس ایران در گروه دوم آسیا بازی کند، باید در رقابت‌های فیوچرز دو سه مرحله پیروز شود. من به بازیکنی نیاز دارم که بتواند تا مرحله یک‌چهارم پایانی جدول اصلی رقابت‌های فیوچرز صعود کند.
در بخش دونفره چطور؟
در قسمت دونفره یک ضعف عمده داریم و باید بابت آن با مسئولین فدراسیون یک جلسه بگذارم و صحبت کنم. ما به یک تیم دونفره خوب و با تجربه نیاز داریم. پاکستان اگر عصام قریشی را نداشته باشد، در دونفره هم شانس داریم که پاکستان را شکست بدهیم. اگر این کار را بکنیم، با توجه به اینکه ۱۸ فروردین در تهران میزبان هستیم، می‌توانیم به فینال مسابقات برسیم. البته به شرطی‌که برنامه‌هایی که داریم درست اجرا شود.
این مسابقات محک خوبی برای بازیکنان ما بود و نشان دادند در زمین‌های هارد حتی می‌توانند بهتر از خاک بازی کنند. صرفا مسابقه‌بازی‌کردن برای ما نتیجه به ارمغان نخواهد آورد؛ تمرین منظم و برنامه‌ریزی خیلی اهمیت دارد. تمرینات بدنسازی بچه‌ها که زیر نظر آقای عطایی در تهران انجام شد و افراد دیگری که کمک کردند: آقای قاسم کردی، دکتر پورسعید، آقای صفتی و شخص آقای مهندس شایسته که هر چی خواستیم برای ما فراهم کردند، همه در کسب موفقیت موثر هستند و نتیجه‌اش را هم کم‌کم داریم می‌بینیم. الان واقعا با ما در مسابقات فیوچرز با احترام برخورد می‌شود. این چیزی است که من خودم به شخصه در این سال‌ها ندیده بودم. مربی تیم کویت که خودش نفر ۶۰ جهان بود، موقع بازی انوشا و حریف ژاپنی‌اش به من گفت که بازیکن شما ۶۰ به ۴۰ برنده است، که این نشان‌دهنده تفییر دیدگاه آن‌ها نسبت به تنیس ماست. خوشبختانه در مسیر درستی قرار گرفته‌ایم و نیاز داریم پیشتوانه‌های قابل اعتمادی هم برای بازیکنان اصلی‌مان بسازیم تا در صورت مصدومیت از آن‌ها استفاده کنیم.
در بخش دونفره ایده من این است که یک تیم دونفره‌ی (مجزا) داشته باشم. در تیم ملی بازیکنی می‌خواهم که بدون نمایش و حاشیه برای من تنیس بازی کند. شاید این کیفیت را اشکان شکوفی داشته باشد، شاید بهروز کارگران. من برای بازی‌های انفرادی روی شاهین و انوشا حساب کرده‌ام. آن‌ها قرار است بازی‌های مهم انفرادی را انجام دهند. ما در بخش انفرادی قطعا از پاکستان ضعیف‌تر نیستیم. برای همین به این فکر هستم که یک تیم دونفره خوب داشته باشیم. البته باز همه‌چیز به شرایط مسابقات و نتایج ما در روز اول بستگی دارد.
آیا امکان اضافه شدن بازیکنان دیگر به تیم ملی وجود دارد؟ قبلا گفته بودید امیر والا معدنچی در میانه راه به تیم ملی ملحق می‌شود…
ما اگر احساس نیاز بکنیم هر کسی را ممکن است به تیم ملی دعوت کنیم. حتی ممکن است به اشکان شکوفی بگوییم بیاید برای تیم ملی بازی کند. چرا که وظیفه هر کسی خدمت به تیم ملی است. ولی در حال حاضر احساس نیاز نمی‌کنم و با همین نفرات ادامه می‌دهیم. در مورد امیروالا هم از او خبری ندارم و جز دعوت‌شده‌ها نبوده است. اگر بازیکن تعیین‌کننده‌ای وجود داشته باشد قطعا دعوتش می‌کنیم.
در همین مسابقات فیوچرز کویت، یک بازیکن ایرانی‌الاصل از سوییس به نام آریا حراج‌چی حضور دارد که در رده ۹۴۰ جهان است و بد هم بازی نمی‌کند. ولی خب آن‌قدرها هم با بچه‌های خودمان متفاوت نیست. قرار است این هفته با انوشا در دونفره بازی کند تا بتوانیم ارزیابی بهتری از او داشته باشیم. در مسابقات دیگر هم ازش دعوت می‌کنیم که بیاید، چون برای سفر و حضور در تورنمنت‌های مختلف مشکل چندانی ندارد. پسر بسیار خوب و مودبی است.
از لحاظ قانونی برای بازی در تیم ملی ایران مشکلی ندارد؟
نه، می‌تواند بازی کند. البته در حال حاضر پاسپورت سوییسی دارد و باید پاسپورت ایرانی‌اش را هم بگیرد. تا دو ماه آینده گرفتن یک پاسپورت کار خیلی سختی نخواهد بود.
آیا حراج‌چی در ایران متولد شده و بعدا به سوییس رفته؟
نه، او متولد و بزرگ‌شده‌ی سوییس است، اما مادرش اهوازی است و پدرش اهل تهران. فارسی را هم خیلی خوب صحبت می‌کند.
آیا پاکستان هنوز نگفته که کدام کشور را برای میزبانی انتخاب کرده است؟
پاکستان از ما درخواست کرده که در کشور خودشان بازی کنیم. البته این درخواستی است که از همه می‌کنند. من نمی‌دانم، در نهایت باید ببینیم تصمیم فدراسیون به چه صورت خواهد بود. من نظرم این بود که در پاکستان بازی نکنیم. اما یک مسئله دیگری هم وجود دارد. اگر پاکستان میزبان نباشد، باید بریم در جهنم مالزی و یا سریلانکا بازی کنیم که از نظر آب‌وهوایی وحشتناک گرم است. برای همین شاید بد نباشد که در پاکستان بازی کنیم و ترسی هم از آن‌ها نداریم. قول داده‌اند که امنیت را تامین کنند. گویا یکی دو تورنمنت بین‌المللی هم آنجا برگزار شده است. به خود ما محول کرده‌اند، ما اگر مخالفت کنیم فدراسیون جهانی تصمیم می‌گیرد که مسابقه کجا برگزار شود. اگر قول بدهند که داعش به ما حمله نمی‌کند (با خنده) مشکلی نداریم در خود پاکستان هم بازی کنیم. چون آنجا از نظر شرایط آب‌وهوایی به تهران شباهت دارد.
آیا این احتمال وجود دارد که عصام قریشی در بازی‌های انفرادی هم شرکت کند؟
گویا عصام قریشی برای حضور در هر بازی ۱۰ ۱۲ هزار دلار پول خواسته است. بعید می‌دانم برای دیدار پیش‌رو با تیم ایران بیاید. به هر حال قریشی در انفرادی بازیکن خاصی نیست. از لحاظ بدنی آن‌قدر آمادگی ندارد که بخواهد ۵ ست در زمین بازی کند. من زیاد نگران او نیستم. او یک بازیکن متخصص دونفره است و اگر انفرادی بازی کند به نفع ما خواهد بود.
در پایان اگر نکته‌‌ی ناگفته‌ای باقی مانده، لطفا بفرمائید.
ما امسال واقعا شانس این را داریم که به فینال گروه دوم برسیم. حضور فرد خاصی هم در تیم ملی برای ما مهم نیست؛ کسی که در نهایت به درد تیم ملی بخورد، با هر شرایط سنی که باشد، اگر لازم بدانیم باید برای تیم ملی به میدان برود. دو دوره‌ی دیگر اردو داریم که شامل چهار هفته تمرین + دو هفته فیوچرز و دو هفته تمرین + دو هفته فیوچرز می‌شود. در مجموع ۱۰ هفته دیگر وقت داریم تا برای بازی با پاکستان آماده شویم. قبل از رویارویی با پاکستان به مدت ۱۰ روز هم استراحت می‌کنیم. البته یک نگرانی هم وجود دارد و آن این است که پیش از موعد مقرر به حداکثر شرایط آمادگی‌مان برسیم، برای همین ممکن است به مسابقات فیوچرز قطر نرویم و تغییراتی در برنامه ایجاد کنیم.
