تنیسفا: در طول هفت سالی که مجید شایسته ریاست فدراسیون تنیس ایران را به عهده داشته، اقدامات مثبت بسیاری به‌خصوص در زمینه توسعه تنیس پایه و گسترش این ورزش در کشور صورت گرفته است. یکی از آخرین برنامه‌های قابل تقدیر فدراسیون، میزبانی از اولین دوره کنفرانس مریبان تنیس منطقه‌ی غرب آسیا و آسیای میانه‌ای است که از ۲۴ مهر ماه در باشگاه استقلال برگزار می‌شود. اما آیا سیاست‌گذاری و رویکرد فدراسیون در رابطه با مسابقات بین‌المللی با آنچه در تنیس جهان اتفاق می‌افتد هماهنگی دارد؟
برای پاسخ به این پرسش و پرسش‌های دیگر به فدراسیون تنیس واقع در باشگاه انقلاب تهران رفتیم تا نظر مجید شایسته را راجع به آن جویا شویم. بخش اول این مصاحبه پیش روی شماست:
آقای شایسته، تیم پاکستان حریف ما در دور نخست مسابقات گروه 2 آسیا/اقیانوسیه شد. این قرعه را چطور می‌بینید؟
-به نظرم می‌رسد که قرعه ما مناسب است و باید از این قرعه نهایت استفاده را کرد. این به معنای آسان بودن کار نیست؛ اما قرعه می‌توانست سخت‌تر باشد. اما چون اوضاع ما با پاکستان مشخص نیست، شاید کمی داستان ما متفاوت باشد. آنها طبیعتا نمی‌توانند میزبان باشند و باید کشور سومی را انتخاب کنند. بنابراین هنوز مشخص نیست در کجا و روی چه زمینی بازی خواهیم کرد. ولی طبیعتا چه در خاک رس بازی کنیم، چه در هارد کورت و چه در چمن، باید نهایت تلاش خود را انجام دهیم تا از این شرایط استفاده کنیم. در ادامه هم باید با برنده یا بازنده هنگ‌کنگ و ویتنام روبرو شویم که امیدوارم با برنده‌شان بازی کنیم. آن بازی هم در فروردین ماه انجام می‌شود و امیدواریم به نحو مطلوبی برگزار شود. طبیعتا انتظار ما این است که امسال در گروه 2 پایداری داشته باشیم که انشالله با دقت و تلاش بچه‌ها محقق خواهد شد.
ما با آقای احمدوند که صحبت کردیم، احتمال دادند بازی در هارد کورت برگزار شود. آیا زمین‌های هارد کورت استقلال تا آن موقع آماده خواهد شد؟
-ما سیستم دولتی/نیمه‌دولتی هستیم و شرایط خودمان را در حوزه آیین‌نامه‌های مالی داریم و ممکن است نتوانیم تا زمان برگزاری بازی‌ها، این زمین‌ها را آماده کنیم. اما در تلاش هستیم که هرچه زودتر این اتفاق بیفتد و هرچه زودتر هم بیفتد به نفع ماست. اما طبیعتا اگر زمین هارد کورت به عنوان زمین بازی انتخاب شود، شرایطی را فراهم خواهیم کرد که بچه‌ها بتوانند در این نوع زمین‌ها تمرینات و مسابقاتی را انجام دهند تا برای بازی با پاکستان آماده باشند.
تنیس‌بازهای ما اساسا به بازی در زمین‌های خاکی علاقه دارند و بیشتر بازی‌ها ما (تقریبا همه مسابقات داخل کشور) در این زمین‌ها انجام می‌شود. آیا برنامه‌ای برای رفتن به سمت احداث زمین‌های هارد کورت با کمک بخش خصوصی وجود دارد؟
-این قاعده کشور ماست و تغییر آن هم زمان می‌برد. اینکه چون نداریم، پس نمی‌شود این کار را انجام داد، طبیعتا حرف درستی نیست. باید نهایت تلاشمان را بکنیم که به زودی این امکان فراهم شود. البته جاهایی در کشور داریم که مجهز به زمین‌های هارد کورت باشند. اگر امکان آن در تهران نباشد هم می‌شود آنجاها را فراهم کرد. البته یک دو نفر از بازیکنان ما که خارج کشور هستند، عمدتا در زمین هارد بازی می‌کنند. طبیعتا ما هم برنامه‌های اردویی با نظر آقای احمدوند خواهیم داشت که در این زمین‌ها بازی کنیم و تمرینات مورد نظر را انجام دهیم تا این مشکل به حداقل برسد.
در رابطه با توسعه هم ما این مسئله را مدنظر داریم. شرایط آب‌وهوایی کشور ما در نیمه دوم سال هم ایجاب می‌کند این کار هرچه زودتر انجام شود. اولین وظیفه‌ای که ما داشتیم این بود که علاقه‌مندی و انگیزه لازم را نسبت به ورزش تنیس در جوانان و کودکان ایجاد کنیم که این کار با کمک اهالی تنیس انجام شده است. تعداد زمین‌ها و بازیکنان ما رشد خیلی خوبی داشته؛ مخصوصا بازیکنان رده سنی پایین که مد نظر ماست و روی‌شان سرمایه‌گذاری جدی صورت گرفته است.
پس از این باید به سمت ارتقا کمیت و کیفیت زمین‌ها و باشگاه‌های تنیس برویم. باید باشگاه‌های تنیس ما شناسنامه‌دار شوند. راجع به این مسئله نیز طرح‌های مختلفی وجود دارد و در حال بررسی آنها هستیم. در آینده نزدیک هم این طرح‌ها را ارائه خواهیم کرد. می‌شود آینده تنیس را با این کار تضمین کرد. یکی ازین کارها، هارد کورت کردن زمین‌هاست. اگر از باشگاه استقلال که در اختیار خود ماست، این قضیه را شروع کنیم، طبیعتا این علاقه‌مندی در باشگاه‌های دیگر هم ایجاد خواهد شد.
یک اتفاق خوب که فدراسیون مسببش بوده، کنفرانس بین‌المللی مربیان است که به زودی در کشورمان برگزار می‌شود. آیا از استقبال مربیان راضی بودید؟ از کشورهای همسایه هم در این کنفرانس شرکت کردند؟
-بله، استقبال خیلی خوب بوده و کاملا راضی هستیم. این نشان می‌دهد که مربیان ما دنبال ارتقاء سطح علمی خود هستند و این مسئله می‌تواند به پیشرفت تنیس ما هم کمک زیادی بکند. از 10 کشور دیگر نیز مربیان تشریف می‌آوردند و طبیعتا هزینه‌های آنها با هزینه‌های بچه‌های ما متفاوت است.
آیا این هزینه 800 هزار تومان شامل هزینه هتل نیز می‌شود؟
-خیر. برای بازیکنان و مربیان خارجی فقط شامل این موضوع می‌شود؛ با توجه به الزام فدراسیون جهانی. اما در رابطه با بازیکنان و مربیان ایرانی، فقط شامل هزینه‌های حضورشان در کلاس و امکاناتی است که در اختیارشان قرار می‌گیرد. اقامت آنها با خودشان خواهد بود.
آقای شایسته، اگر اجازه بدهید به دیویس‌کاپ برگردیم. چرا تمرکز ما بر روی این مسابقات است. در سایر کشورها هم گرچه دیویس‌کاپ اهمیت دارد، اما اولویت اول تنیس‌بازها نیست …
-ما فدراسیون ملی هستیم و تنها رقابت ملی در تنیس، مسابقات دیویس‌کاپ است. هدف اصلی ما در فدراسیون، این مسابقات است و ارتقاء رنکینگ کشورمان. این وظیفه ماست به عنوان فدراسیون. اما ورزش تنیس، یک ورزش انفرادی است. هیچ فدراسیونی بازیکن خودش را به مسابقات مختلف اعزام نمی‌کند و ما یکی از نادرترین فدراسیون‌هایی هستیم که این کار را انجام می‌دهیم. طبیعتا وظیفه ما ایجاد انگیزه هست برای اینکه بازیکنان‌مان در این مسابقات شرکت کنند.
عرض کردم که رنکینگ، انفرادی است و نه کشوری. ما با توجه به آیین‌نامه‌ای که ماه قبل تصویب و ابلاغ کردیم، این انگیزه را ایجاد کردیم که بازیکن بتواند در مسابقات مختلف شرکت و کسب امتیاز کند و رتبه خود را در رده‌بندی افزایش دهد. ما این انگیزه مالی را ایجاد کردیم؛ ولی اینکه بخواهیم چیزی را اجبار کنیم وظیفه ما نیست. ما تنها اجبار داریم در مسابقات جام دیویس شرکت کنیم، نه مسابقات فیوچرز یا چلنجر و حتی گرنداسلم. تنیس ورزشی شخصی است و تنها کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم همین ایجاد انگیزه است.
ولی در سایر کشورهای جهان، عملکرد فدراسیون بر اساس حضور بازیکنان‌شان در رده‌بندی انفرادی جهانی هم سنجیده می‌شود …
-به هیچ عنوان، وظیفه فدراسیون‌ها در جهان نظارت و برنامه‌ریزی است. کسب نتیجه به عهده فدراسیون نیست، بلکه وظیفه تک تک بازیکنان است. هیچ بازیکنی هم ما به عنوان فدراسیون نمی‌توانیم مجبور به شرکت در مسابقات کنیم.
اگر اجازه بدهید یک مثال جهانی و ملموس بزنم؛ خدمتی که راجر فدرر به مطرح‌شدن نام سوییس در جهان کرده، هیچ‌کدام از تیم‌های ملی سوییس در سایر ورزش‌ها انجام نداده‌اند. اما نکته اینجاست که فدرر از طریق شرکت در دیویس‌کاپ و مسابقات ملی این اعتبار را کسب نکرده است…
-بله قطعا. طبیعی است. من هم همین را می‌گویم که تنیس یک ورزش انفرادی است. شما بگویید فدراسیون تنیس سوییس برای راجر فدرر چه کاری انجام داده؟
قطعا از همان ابتدا خیلی کارها کرده‌اند؛ و اصولا فدراسیون نباید به صرف اینکه تنیس یک ورزش انفرادی است از خود سلب مسئولیت کند. فدرر مربی‌اش، کاپیتان دیویس کاپ سوییس است، نه اینکه هزینه‌اش را فدراسیون بدهد، ولی رابطه تنگاتنگی وجود دارد. و یا به عنوان مثال فدراسیون تنیس فرانسه نقش پر رنگی در برگزاری مسترز پاریس و سایر تورنمنت‌های تنیس این کشور که بخشی از تور ATP و تورهای دیگر هستند، به عهده دارد. نمی‌شود اینقدر این‌ها را از هم جدا کرد…
-به هیچ عنوان، هیچ فدراسیونی در دنیا، هزینه‌هایی که شما اسم بردید را تقبل نمی‌کند. هزینه مربی راجر فدرر را فدراسیون تنیس سوییس نمی‌دهد. بله یک کشوری مثل قطر که مثل ریگ پول دارد طبیعی است شاید مربی‌ای با دستمزد بالا استخدام کند که اتفاقی در کشورش بیفتد که آن‌هم طبیعتا نمی‌افتد. نگاه کنید در قطر، امارات و سایر کشورهای اطراف هرگز اتفاقی نمی‌افتد. تمام بازیکنانی هم که برایشان بازی می‌کنند در خارج از کشور بازی و زندگی می‌کنند. اگر به دنبال الگوبرداری از کشورهای مطرح دنیا هستیم، روش‌شان اینگونه نیست. بازیکنان مطرح دنیا مربی شخصی دارند و هیچ فدراسیونی برایشان مربی نمی‌گیرد و طبیعتا در کشور ما هم همین است. تازه در ایران با توجه به بودجه فدراسیون و شرایط اقتصادی کشور خیلی باید سطح این کمک‌ها پایین‌تر باشد. سایر رشته‌های انفرادی هم به همین ترتیب است، تنیس روی میز هم همین‌طور است. رشته‌هایی که رنکینگ انفرادی دارد، فدراسیون تنها می‌تواند کمک کند.
در چه حالت فدراسیون تنیس عملکرد خودش را مثبت ارزیابی می‌کند؟
عرض کردم، وظیفه فدراسیون ایجاد انگیزه است که ما بر اساس آیین‌نامه‌‌ی کمک هزینه شرکت در مسابقات، تلاش می‌کنیم این انگیزه را در بازیکنان ایجاد کنیم.
برگزاری مسابقات فیوچرز چرا متوقف شد؟
به دلیل شرایط اقتصادی کشور. برگزاری هر مسابقه فیوچرز حداقل ۱۰۰ میلیون تومان هزینه دارد. ما که نمی‌توانیم کار خارق‌العاده بکنیم. بر اساس مقتضیات و شرایط کشور باید حرکت بکنیم. و باز هم تاکید می‌کنم وظیفه هیچ فدراسیون ملی، برگزاری مسابقه نیست. در ترکیه سالی ۵۲ هفته فیوچرز انجام می‌شود که هیچ‌کدام را فدراسیون تنیس ترکیه برگزار نمی‌کند، تماما به عهده بخش خصوصی است. چون شرایط آنها با شرایط ما متفاوت است. یک هتلی، ۲۰ زمین تنیس دارد و طبیعتا مسابقه تنیس برگزار می‌کند و به دنبال کسب درآمد است. در کشور ما دولت، دیوان محاسبات و سایر ارگان‌های نظارتی این اجازه را به فدراسیون نمی‌دهند که از بودجه دولتی، مسابقات فیوچرز برگزار کنیم. این مسابقات را باید بخش خصوصی برگزار کند و شرایط اقتصادی کشور در حال حاضر به گونه‌ای نیست که بخش خصوصی بتواند و بخواهد در این زمینه سرمایه‌گذاری کند. در دو سال گذشته وقتی شرایط مهیا بود، ۲۰ هفته تورنمنت فیوچرز برگزار کردیم که این یعنی ۱۲ درصد مسابقات فیوچرز در آسیا را ایران میزبانی کرد. ۲۰ هفته در یک سال و نیم مسابقات فیوچرز برگزار کردن، فکر نمی‌کنم اتفاق کمی بوده باشد.
بخش‌های بعدی مصاحبه با مهندس مجید شایسته را روزهای آینده در تنیسفا بخوانید.
