یانیک سینر مرد اول تنیس جهان از صعود به نیمه‌نهایی باز ماند.
تنیسفا – شب گذشته در مرحله یک‌چهارم نهایی گرند اسلم ویمبلدون، دنیل مدودف انتقام شکست فینال اوپن استرالیا را از یانیک سینر گرفت و به نیمه‌نهایی رسید.
مرد پنجم تنیس جهان که در پنج تقابل آخر خود مقابل سینر مغلوب شده بود، این بار در نبردی که ۴ ساعت به طول انجامید در پنج ست ۶-۷ ۶-۴ ۷-۶ ۲-۶ و ۶-۳ او را شکست داد تا برای دومین سال پیاپی در جمع چهار بازیکن برتر ویمبلدون قرار بگیرد.
مرد اول تنیس جهانی در حالی از صعود به نیمه‌نهایی باز ماند که در این مسابقه چندان سرحال به نظر نمی‌رسید و از نظر بدنی دچار مشکل شده بود. او حتی در میانه ست سوم با تشخیص پزشک مسابقات برای دقایقی زمین را ترک کرد. بعد از بازگشت البته سینر توانست ست چهارم را قاطعانه از آن خود کند، اما در ادامه مدودف که برای انتقام انگیزه‌ای بالایی داشت اجازه تکمیل بازگشت را به او نداد و با عملکرد بهتر در ست سرنوشت‌ساز پنجم نتیجه را به سود خود خاتمه داد.
ستاره ایتالیایی که چهارمین شکست فصلش را متحمل شد، بعد از این دیدار گفت: «صبح حالم خیلی خوب نبود. مشکلاتی داشتم و بعد هم در بازی احساس خستگی به سراغم آمد. سخت بود. نمی‌خواهم ارزش برد دنیل را کم کنم. او بسیار هوشمندانه و خوب تنیس بازی کرد. همین… وقت استراحت پزشکی از استادیوم خارج شدم. نمی‌خواستم این کار را انجام دهم اما پزشک گفت که بهتر است کمی به خودم وقت بدهم. او مرا زیر نظر داشت و به نظر نمی‌رسید که شرایطم برای بازی مناسب باشد. از نظر بدنی دچار مشکل شده بودم.»
اما مدودف هم که برای نهمین بار به نیمه‌نهایی گرند اسلم‌های چهارگانه رسید، ضمن ابراز خشنودی از پیروزی خود گفت: «می‌دانستم که برای شکست دادن یانیک کار دشواری خواهم داشت. او بازیکنی نیست که بتوانید به آسانی شکستش دهید. برای لحظاتی از بازی او ناخوش‌احوال شد اما در ادامه وضعیتش بهتر شد و من خوشحالم که توانستم سطح بالای بازی خود را حفظ کنم. بازی امتیازات خوب زیادی داشت و مسابقه خیلی خوبی بود و خوشحالم که برنده شدم.
🔻 برای اطلاع از برنامه روزانه، کانال‌های پوشش‌دهنده، نتایج لحظه‌به‌لحظه، اخبار و ویدیوهای مسابقات ویمبلدون به کانال تلگرام و اینستاگرام تنیسفا ملحق شوید
مدودف برای صعود به اولین فینالش در ویمبلدون باید در تکرار نیمه‌نهایی سال گذشته ویمبلدون با کارلوس آلکاراس دیدار کند. آلکاراس مدافع عنوان قهرمانی نیز با پیروزی ۳-۱ مقابل تامی پال برای دومین سال متوالی راهی نیمه‌نهایی ویمبلدون شد. مرد سوم تنیس جهان به‌رغم آن‌که در ست اول ۷-۵ مغلوب حریف آمریکایی خود شد، در ادامه به بازی برگشت و با ارائه یک نمایش برتر توانست سه ست بعدی را ۶-۴ و ۶-۲ و ۶-۲ به سود خود خاتمه دهد.
این ششمین نیمه‌نهایی اعجوبه ۲۱ ساله در گرند اسلم‌ها و دومین نیمه‌نهایی او در ویمبلدون محسوب می‌شود.
آلکاراس که دوازدهمین پیروزی متوالی خود در لندن را کسب کرد، حالا تنها دو گام با تکمیل مأموریتش در این گرند اسلم فاصله دارد. کارلیتوس پارسال در ویمبلدون رقیب روس خود را به راحتی برد اما در اوپن آمریکا مغلوب او شد. در مجموع تقابل‌ها نیز ستاره اسپانیایی ۴-۲ پیش است.
در بخش زنان، جزمین پائولینی در ادامه فصل فوق‌العاده‌اش با برتری مقابل اما ناوارو به نیمه‌نهایی رسید. نفر هفتم تنیس زنان در این دیدار حریف آمریکایی‌اش را که در دور قبل کوکو گاف را شکست داده بود قاطعانه در دو ست پیاپی با نتایج قاطع ۶-۲ و ۶-۱ از پیش رو برداشت تا به‌عنوان نخستین زن ایتالیایی در دوران مدرن تنیس به جمع چهار بازیکن برتر ویمبلدون برسد.
پائولینی ۲۸ ساله که چند هفته پیش نایب‌قهرمان اوپن فرانسه شد، با این پیروزی توانست در دومین گرند اسلم متوالی به دیدار نیمه‌نهایی برسد.
حریف پائولینی در این مرحله، دونا وکیچ نفر ۳۷ تنیس زنان است که دیروز موفق شد ۲ بر یک مقابل لولو سان به برتری برسد. تنیس‌باز ۲۸ ساله کروات شکست ۵-۷ در ست اول را با پیروزی ۶-۴ و ۶-۱ مقابل حریف نیوزیلندی‌اش پاسخ داد تا برای نخستین بار در دوران حرفه‌ای خود به جمع چهار بازیکن برتر مسابقات گرند اسلم بپیوندد.
وکیچ با این پیروزی بعد از ایوا مایولی (رولان گاروس ۱۹۹۷) و میریانا لوچیچ (ویمبلدون ۱۹۹۹ و اوپن استرالیا ۲۰۱۷) سومین زن اهل کرواسی است که به نیمه‌نهایی گرند اسلم‌ها صعود می‌کند.
در تقابل‌ها پائولینی ۲-۱ از وکیچ پیش است.
اضافه می‌شود دیدارهای باقی‌مانده از مرحله یک‌چهارم نهایی ویمبلدون امروز برگزار خواهد شد.
باریکلا مدودو، دمت گرم پسر روزمو ساختی
مدودو تو این بازی دقیقا همون نقطه ضعفی رو پوشش داده بود که تو پنج بازی قبلیشون باعث باختش میشد.
تو ورزش ۳ هم همیشه میگفتم که مدودو به خاطر استایل دفاعی افراطیش، فورهندهای ضعیف و کم قدرتی داره که این مشکل در مقابل تنیسورهای تاپ اونو به دردسر میندازه.
مدودو فلسفه بازیش اینه که انقدر توپ رو برگردونه تا بالاخره رقیبش اشتباه کنه یا در مواردی محدود موقعیت ضربه نهایی بدست بیاد. هیچ وقت سعی نمیکنه با ضربات قدرتی رقیبش رو تحت فشار بزاره که این درمقابل افرادی مثل سینر جواب نمیده.
چون اونها خیلی کم اشتباه میکنن.
برای بردن تنیسور های بزرگ همیشه باید از ضربات قدرتی استفاده کرد تا ریتم بازیشون از بین بره و اینشکلی اشتباه کنن.
تو پنج بازی قبلیشون من همیشه سر این فورهندهای ضعیف مدی حرص خوردم ولی اینسری انگار دیگه متوجه شده بودن و فورهندهاشو نسبت به بازی های قبلی خیلی پر قدرت تر میزد. یا جهت توپ رو دائما عوض میکرد که نتیجه ش میشد اشتباهات سینر و کسب امتیاز.
به هر حال مدودو نشون داد که چرا نفر اول رنکینگ بوده. همیشه از هم نسل هاش یه سرو گردن جلوتر بود.
در مورد جوکو هم نمیشه زیاد از منظر فنی و تنیسی صحبت کرد. چون رقیباش تا الان خیلی راحت و کاملا از پیش باخته بودن. مثلا هولگر الان فقط اسمش ترسناکه واگرنه با روزهای خوبش خیلی فاصله داره. و تو این بازی هم کلی آنفورست ارور داد (یجورایی به خودش باخت تا جوکوویچ)
به همین خاطر باید منتظر بازیش با الکس باشیم که هم تنیسور قدرتمندیه هم امسال تو چمن عالی بوده. تو این بازی عیار جوکو مشخص میشه.
ولی درمورد آمادگی جسمانی و قضیه مصدومیتش صادقانه خیلی بهتر از چیزی که تصور میکردم نشون میده. راحت حرکت میکنه و مشکلی تو دویدنش دیده نمیشه. با همین روال اگه بره با توجه به حذف شدن هورکاچ و زورو شانس فینالیست شدن رو داره.
(البته من تو یکی از رسانه های خارجی خوندم که انگار عمل زانوی جوکو خیلی عمل جزئی و راحتی بوده و رسانه ها زیاد گندش کردن)
با حذف سینر الان بنظرم آلکاراز شانس اوله. مدودو و جوکو هم شانس برابری دارن.
به امید شگفتی سازی مدودو
بخاطر استایل فوق العاده هجومی آلکاراز همیشه بازی مقابل اون برا مدودو سخت تر از سینر بوده.
فورهندهای فوق قدرتی آلکاراز ریتم بازی مدودو رو بهم میریزه و چون تو دفاع هم خوب عمل میکنه امتیاز گرفتن برا مدودو خیلی سختر میشه.
ولی خب مدودو هم تنیسور بزرگیه و توانایی شکست دادن هر کسی رو داره.
مدودو اگه بخواد این بازی رو ببره باید مثل بازی با سینر از فوهندهای قدرتی استفاده کنه و آلکاراز رو دائما به چپ و راست زمین حرکت بده. و اگرنه با یه بازی دفاعی و امیدوار بودن به اشتباهات آلکاراز نتیجه نخواهد گرفت.
دیدار نیمه نهایی مدودف با آلکاراز اگر مرحله یک چهارم بود شانس مدودف بیشتر بود ولی نیمه نهایی شانس آلکاراز بیشتر است و احتمالا آلکاراز دوباره قهرمان میشه .به دو دلیل اولا اینکه هر بازی که میگذره آلکاراز بازی به بازی بهتر میشه و سطحش بالا میره همون سبک سه بزرگ را یاد گرفته .دوم اینکه انتهای زمین ویمبلدون با هر بازی چمنش از بین میره و کمتر میشه و به سمت خاک میره و نقطه ضعف بزرگ آلکاراز که ریترن سرویس هایش توسط حریف است را پوشش میده چون سرعت توپ پایین میاد و فرصت برای آلکاراز جهت ضربه خوب به ریترن سرویس هایش بوجود میایند .نکته دوم آلکاراز هم خاک بازه و هم چمن بازه و فقط توی زمین هارد مشکل داره .چرا ؟خاک که سرعت توپ پایینه و قدرت بدنی را میطلبه و چمن هم ارتفاع توپ پایینه و که آلکاراز در ارتفاع پایین توپ به خوبی ضربه میزنه که تا الان خودش بهترین ریترنر سرویس حریف شناخته شده و تامی پاول که بیگ سرو بود حرفی برای گفتن نداشت
بله قطعا شانس آلکاراز بیشتر از مدودو هستش حتی اگه تو مراحل قبل هم بازی میکردن بنظر من
ولی اون زرد شدن چمن (کنده شدن لایه رویی چمن بخاطر حرکت زیاد) تاثیر چندانی نداره. چون از یک طرف بیشتر جاهایی که زرد میشه پشت خط بیسلاینه و خود زمین که توپها بهش برخورد میکنه خیلی جزئی زرد میشه. از یه طرف هم با زرد شدن چمن تغییری تو بافت زمین ایجاد نمیشه (یعنی بین خاک رس و این حالتی که تو چمن ایجاد میشه خیلی تفاوت هست)
تو خاک رس کند بودن و ارتفاع بالای توپ به خاطر بافت خاص زمین و سفت بودن شه (توضح زیادی میخواد)
ولی چمن خیلی نرم تره و سریع بودن و ارتفاع کم توپ به همین خاطره. با زرد شدن اون قسمت هاش هم تغییر چندانی نمیکنه.
آلکاراز بازیکن کاملیه و احتراما بنظر من تو هاردکورت هم عالیه (حتی بهتر از چمن). اگه تو چندماه گذشته تو هاردکورت خوب نبود بخاطر مصدومیت و بحث روانی بعد فینال سینسیناتی بود. به هر حال تنیسورها هر چقدر هم خوب باشن بازم نوسان پیدا میکنن گاها.
ولی فراموش نکنیم که مدودو هم یکی از بهترین مدافعان دنیاس که بهترین پوشش زمین رو بین همه تنیسورها داره.(که اتفاقا تو چمن هم خیلی ویژگی مهمیه) تو این دوسال هم نشون داد که تو چمن هم حرف واسه گفتن داره.
پس با اینکه شانس آلکاراز بیشتر (بخاطر استایل بازیش) ولی مدودو هم از پیش باخته نیست صد در صد