راجر فدرر اسطوره بی‌بدیل دنیای تنیس امروز ۴۲ ساله شد.
تنیسفا – درست است که راجر فدرر از تنیس حرفه‌ای بازنشسته شده است، اما این دلیل نمی‌شود که دیگر از او یاد نکنیم! استاد سوییسی امروز ۴۲ ساله شد و به این بهانه نگاهی داریم به ۴۲ نکته آماری جالب درباره او.
شماره یک: فدرر در فاصله سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، به مدت ۲۳۷ هفته متوالی تنیس‌باز شماره یک جهان بود که از این حیث بین مردان و زنان در تاریخ رکورددار است. او در مجموع ۳۱۰ هفته را در جایگاه اول سپری کرد.
شماره دو: فدرر تنها بازیکنی در تاریخ تنیس است که توانسته در دو گرند اسلم مختلف پنج قهرمانی متوالی کسب کند: ویمبلدون از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ و اوپن آمریکا از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸.
شماره سه: استاد سوییسی تنها مردی در تاریخ تنیس است که در سه گرند اسلم مختلف دست کم پنج بار قهرمان شده است: شش قهرمانی در اوپن استرالیا، هشت قهرمانی در ویمبلدون و پنج قهرمانی در اوپن آمریکا.
شماره چهار: فدرر در چهار سال متوالی (از ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹) توانست در سه گرند اسلم (رولان گاروس، ویمبلدون و آزاد آمریکا) به فینال صعود کند. او همچنین در سه سال از آن چهار سال در اوپن استرالیا نیز به فینال رسید.
شماره پنج: بازیکن محبوب سوییسی پنج مرتبه (۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹) فصل را در جایگاه شماره یک به پایان رساند که از این حیث با جیمی کانرز و رافائل نادال در رتبه سوم تاریخ پس از نواک جوکوویچ (هفت) و پیت سمپراس (شش) قرار دارد.
شماره شش: فدرر در طول دوران حرفه‌ای خود شش بار در مسترز نهایی فصل که بین هشت بازیکن برتر جهان برگزار می‌شود قهرمان شد. شش عنوان او در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ به دست آمدند و او از این حیث با نواک جوکوویچ برابر است.
شماره هفت: فدرر در هفت فینال نخست خود در مسابقات گرند اسلم شکستی را متحمل نشد که یک رکورد در دوران مدرن تنیس محسوب می‌شود. مونیکا سلس با آمار ۶-۰ در شش فینال نخستش بعد از فدرر قرار دارد.
شماره هشت: راجر فدرر با هشت عنوان قهرمانی پرافتخارترین مرد تاریخ ویمبلدون محسوب می‌شود. عناوین او در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷ به دست آمدند. نواک جوکوویچ امسال تا یک قدمی برابری با رکورد فدرر پیش رفت که با شکست مقابل آلکاراس در فینال ناکام ماند.
شماره نُه: فدرر در ۹ سال مختلف (۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۸) توانست حضور در رتبه اول جهان را تجربه کند.
شماره ده: یکی از رکوردهای خارق‌العاده فدرر حضور در ۱۰ فینال متوالی گرند اسلم است. روندی که از ویمبلدون ۲۰۰۵ آغاز شد و تا اوپن آمریکا ۲۰۰۷ ادامه یافت و یک رکورد بی‌نظیر در تاریخ تنیس مردان به شمار می‌ٰرود.
شماره یازده: فدرر در دوران بازی خود مجموعاً یازده هزار و ۴۷۸ ضربه ایس به ثمر رساند که او را در رده سوم بیشترین زنندگان ایس از زمان ثبت آمار در سال ۱۹۹۱ قرار می‌دهد. تنها جان ایزنر (۱۴/۳۹۱) و ایوو کارلوویچ (۱۳/۷۲۸) با قدی بالای ۲ متر از این حیث آمار بهتری از فدرر دارند و به همین خاطر رکورد استاد سوییسی با قد ۱ متر و ۸۵ سانتی متری در نوع خودش بسیار چشم‌گیر و قابل توجه است.
شماره دوازده: فدرر در سال ۲۰۰۶ موفق به کسب ۱۲ عنوان قهرمانی شد که هنوز هم بالاترین تعداد قهرمانی در یک فصل از سال ۱۹۹۵ به این سو (توماس موستر با ۱۲ قهرمانی) محسوب می‌شود. عناوین فدرر در سال ۲۰۰۶ شامل سه گرند اسلم (اوپن استرالیا، ویمبلدون، آزاد آمریکا) و همچنین مسابقات فینال تور جهانی می‌شود.
شماره سیزده: فدرر در طول دوران حرفه‌ای خود مجموعاً سیزده مرتبه (از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷) جایزه اخلاق را از آن خود کرد.
شماره چهارده: فدرر ۱۴ سال متوالی (از ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶) در جمع ۱۰ نفر برتر دنیا حضور داشت. ۷۳۴ هفته حضور در جمع ۱۰ نفر اول رده‌بندی او را پس از نادال (۹۱۲ هفته) و کانرز (۷۸۹ هفته) در رتبه سوم قرار می‌دهد.
شماره پانزده: فدرر از ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۵ یعنی به مدت ۱۵ سال متوالی دست‌کم یک عنوان در هر فصل کسب کرد. این روند در سال ۲۰۱۶ به دلیل آسیب‌دیدگی زانویش متوقف شد، اما او سپس از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ موفق شد حداقل چهار قهرمانی در هر فصل کسب کند.
شماره شانزده: فدرر در ۱۶ فصل توانست تعداد بردهایش را به ۵۰ مسابقه یا بیشتر برساند که بین مردان در دوران مدرن یک رکورد محسوب می‌شود. او از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲ و سپس در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به این موفقیت دست یافت.
شماره هفده: بعد از شکست مقابل نادال در نیمه‌نهایی رولان گاروس ۲۰۰۵، فدرر توانست در ۱۷ تورنمنت متوالی به دیدار پایانی راه پیدا کند. او در تمام شش رویدادی که سال ۲۰۰۵ بعد از شکست در نیمه‌نهایی رولان گاروس در آن‌ها حضور یافت به فینال رسید و پنج قهرمانی کسب کرد و سپس در یازده تورنمنت اول خود در سال ۲۰۰۶ نیز به فینال رسید و هفت قهرمانی به دست آورد. اندی ماری با شکست دادن او در دور دوم سینسیناتی در سال ۲۰۰۶، این روند را قطع کرد.
شماره هجده: فدرر ۱۸ مرتبه فصل را در بین ۱۰ نفر اول جهان به پایان برد که از این نظر با نادال برابر است: از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ به جز سال ۲۰۱۶.
شماره نوزده: فدرر در طول دوران حرفه‌ای خود در ۱۹ کشور مختلف طعم قهرمانی را چشید. او مجموعاً ۱۰۳ عنوان قهرمانی در مسابقه حرفه‌ای تنیس مردان کسب کرد که به تفکیک کشور عبارتند از: ایالات متحده (۲۳)، آلمان (۱۶)، سوئیس (۱۱)، بریتانیا (۱۰)، استرالیا (۸)، امارات (۸)، چین (۴)، فرانسه (۳)، هلند (۳)، قطر (۳)، اسپانیا (۳)، اتریش (۲)، کانادا (۲)، تایلند (۲)، ایتالیا (یک)، ژاپن (یک)، پرتغال (یک)، سوئد (یک) و ترکیه (یک).
شماره بیست: فدرر ۲۰ قهرمانی گرند اسلم در طول دوران بازی خود کسب کرد. او اولین مرد تاریخ تنیس بود که به این عدد رسید، اما بعداً نادال و جوکوویچ که اکنون به ترتیب ۲۲ و ۲۳ گرند اسلم در کارنامه دارند، از او پیشی گرفتند.
شماره بیست‌ویک: فدرر اولین قهرمانی بزرگ خود را سال ۲۰۰۳ و در سن ۲۱ سالگی در مسابقات ویمبلدون به دست آورد. درست یک ماه قبل از تولد ۲۲ سالگی‌اش و از آنجا بود که داستان افسانه‌ای او آغاز شد.
شماره بیست‌ودو: فدرر برای نخستین بار در ۲۲ سالگی صدرنشین رده‌بندی جهانی شد. این مهم در دوم فوریه سال ۲۰۰۴ و بعد از قهرمانی او در رقابت‌های اوپن استرالیا اتفاق افتاد.
شماره بیست‌وسه: استاد سوئیسی در فاصله بین ویمبلدون ۲۰۰۴ تا اوپن استرالیا ۲۰۱۰ به ۲۳ نیمه‌نهایی پیاپی در گرند اسلم‌ها رسید که یک رکورد در تاریخ تنیس مردان به حساب می‌آید.
شماره بیست‌وچهار: فدرر از ماه اکتبر سال ۲۰۰۳ تا نوامبر سال ۲۰۰۵ در ۲۴ فینال متوالی به برتری رسید که در دوران مدرن تنیس و در میان مردان یک رکورد محسوب می‌شود. بیورن بورگ اسطوره سوئدی تنیس با پیروزی در ۱۵ فینال پیاپی با اختلاف زیاد نسبت به فدرر در جایگاه دوم قرار دارد.
شماره بیست‌وپنج: فدرر در طول ۲۵ سال حضور خود در تنیس حرفه‌ای که شامل ۱۵۲۶ دیدار انفرادی و ۲۲۴ دیدار دونفره می‌شود، حتی یک مسابقه را هم به دلیل مصدومیت نیمه‌کاره رها نکرد.
شماره بیست‌وشش: اسطوره سوئیسی ۲۶ قهرمانی در رقابت‌های داخل سالن در کارنامه خود دارد که تقریبی کمی بیش از ربع تعداد عناوین دوران حرفه‌ای او (۱۰۳ عنوان) است.
شماره بیست‌وهفت: فدرر سابقه حضور در ۲۷ مرحله مسابقات دیویس کاپ را برای کشورش سوئیس در کارنامه دارد و سال ۲۰۱۴ نیز موفق شد عنوان قهرمانی این مسابقات را به فهرست بلندبالای افتخاراتش اضافه کند. ۵۲ پیروزی و ۱۸ شکست (شامل انفرادی و دونفره) حاصل کار او در این رقابت‌های ملی است.
شماره بیست‌وهشت: فدرر در طول دوران حرفه‌ای خود ۲۸ عنوان قهرمانی در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ امتیازی به دست آورد و در این زمینه بعد از جوکوویچ (۳۸ عنوان) و نادال (۳۶ عنوان) در رده سوم جا دارد. بیشترین قهرمانی او در یک مسترز نیز مربوط به رقابت‌های سینسیناتی است که او توانست هفت بار این تورنمنت را فتح کند.
شماره بیست‌ونه: فدرر در بازه سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶، ۲۹ برد پیاپی در رقابت‌های مسترز کسب کرد که شامل قهرمانی در رقابت‌های هامبورگ، سینسیناتی، ایندین ولز و مایمی می‌شود. نوار پیروزی‌های متوالی او با شکست در فینال مونته‌کارلو ۲۰۰۶ مقابل رافائل نادال پاره شد.
شماره سی: فدرر در سال ۲۰۲۰ با کسب ۱۰۶/۳ میلیون دلار از سوی فوربز به عنوان پردرآمدترین ورزشکار سال معرفی شد. فدرر اولین تنیس‌بازی در تاریخ ۳۰ ساله فهرست فوربز بود که توانست به این جایگاه برسد.
شماره سی‌ویک: استاد سوئیسی مجموعاً ۳۱ مرتبه به فینال گرند اسلم‌های چهارگانه (۲۰ قهرمانی و ۱۱ نایب‌قهرمانی) رسید و بعد از نواک جوکوویچ با ۳۵ فینال در تنیس مردان رکورددار محسوب می‌شود.
شماره سی‌ودو: فدرر در طول دوران حرفه‌ای خود ۳۲ درصد از امتیازهای دریافت روی سرویس اول حریف را کسب کرد. یعنی ۲۴/۱۱۳ امتیاز از ۷۴/۲۰۶ امتیاز.
شماره سی‌وسه: فدرر در طی ۲۵ سال حضور در بالاترین سطح تنیس جهان موفق شد در ۳۳ نبرد پنج سته برنده از زمین خارج شود که از این حیث در تاریخ پنجم است.
شماره سی‌وچهار: فدرر سابقه پیروزی در ۳۴ ست پیاپی در گرند اسلم ویمبلدون را دارد و از این حیث در تاریخ این رقابت‌ها رکورددار است. جالب‌تر این‌که او دو مرتبه توانسته این رکورد را ثبت کند؛ اولی از دور سوم ویمبلدون ۲۰۰۵ تا فینال رقابت‌های سال ۲۰۰۶، و دومی از دور نخست رقابت‌های سال ۲۰۱۷ تا یک‌چهارم نهایی سال ۲۰۱۸.
شماره سی‌وپنج: فدرر در برهه‌ای از سال ۲۰۰۵، ۳۵ برد متوالی کسب کرد که شامل عناوین قهرمانی در رقابت‌های هاله، ویمبلدون، سینسیناتی، اوپن آمریکا و بانکوک می‌شود. داوید نلبندیان بازیکنی بود که در فینال رقابت‌های پایان فصل در شانگهای نوار پیروزی‌های پیاپی استاد سوئیسی را پاره کرد.
شماره سی‌وشش: در فاصله بین ویمبلدون ۲۰۰۴ تا رولان گاروس ۲۰۱۳ فدرر ۳۶ بار پیاپی به ۱/۴ نهایی مسابقات گرند اسلم رسید که یک رکورد جالب توجه در تاریخ تنیس مردان محسوب می‌شود.
شماره سی‌وهفت: فدرر ۳۷ ساله بود که آخرین عنوانش در مسترزهای ۱۰۰۰ امتیازی را در رقابت‌های مایمی ۲۰۱۹ به دست آورد. او هم‌چنان مسن‌ترین قهرمان مسابقات مسترز به حساب می‌آید.
شماره سی‌وهشت: اسطوره سوئیسی در ۳۸ سالگی ۱۰۳ـمین و آخرین جام دوران حرفه‌ای خود را با قهرمانی در مسابقات بازل کسب کرد. از حیث تعداد عناوین، فدرر بعد از جیمی کانرز با ۱۰۹ عنوان رکورددار است.
شماره سی‌ونه: فدرر در ۳۹ سالگی آخرین مسابقه انفرادی دوران حرفه‌ای خود را در یک‌چهارم نهایی ویمبلدون ۲۰۲۱ برابر هوبرت هورکاچ انجام داد. آخرین بازی دوران حرفه‌ای استاد سوئیسی نیز به رقابت‌های لیور کاپ ۲۰۲۲ بازمی‌گردد، جایی‌که او در ۴۱ سالگی در بخش دونفره با رافائل نادال به میدان رفت و مغلوب زوج جک ساک و فرانسیس تیافو شد.
شماره چهل: فدرر در دو بازه مختلف در مسابقات اوپن آمریکا (۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹) و ویمبلدون (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸) ۴۰ پیروزی متوالی به دست آورد که در اولی از زمان آغاز دوران مدرن تنیس رکورددار است و در دومی نیز بین بازیکنان مرد بعد از بیورن بورگ (۴۱ برد متوالی) رکورددار به حساب می‌آید.
شماره چهل‌ویک: رکورد تعداد بردهای پیاپی فدرر ۴۱ مسابقه است که در بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ به دست آمد. این ۴۱ مسابقه، شامل ۲۹ دیدار آخر او در سال ۲۰۰۶ می‌شود که جام‌های مسابقات اوپن آمریکا، توکیو، مادرید، بازل و پایان فصل شانگهای را برایش به ارمغان آورد. بعلاوه او با پیروزی در ۱۲ دیدار ابتدایی خود در سال ۲۰۰۷ توانست در رقابت‌های اوپن استرالیا و دبی نیز به قهرمانی برسد.
شماره چهل‌ودو: فدرر با برتری مقابل ریشار گسکه در دور نخست ویمبلدون ۲۰۰۶، ۴۲ـمین برد پیاپی خود در زمین چمن را به دست آورد و رکورد بیورن بورگ را شکست. او البته در ادامه این رکورد خارق‌العاده را ارتقا بخشید و به ۶۵ پیروزی متوالی رساند.
