اسطوره بی‌بدیل دنیای تنیس به زودی بازنشسته می‌شود.
تنیسفا – راجر فدرر دارنده ۲۰ عنوان گرند اسلم و یکی از بزرگ‌ترین تنیس‌بازان تاریخ اعلام کرد که هفته آینده در مسابقات لیور کاپ آخرین حضور خود در میادین را تجربه خواهد کرد و پس از آن بازنشسته می‌شود.
اسطوره سوییسی در سال‌های اخیر به علت مصدومیت زانو حضور کم‌رنگی در رقابت‌ها داشت. او سال گذشته در جریان مسابقات ویمبلدون از ناحیه زانو مجدداً مصدوم شد و پس از آن به رغم انجام دو جراحی دیگر نتوانست به رقابت‌ها باز گردد.
فدرر که چندی پیش ۴۱ ساله شد، امروز با انتشار پیامی از تصمیم خود برای خداحافظی خبر داد. در ادامه متن کامل پیام او را می‌خوانید:
“از میان تمامی موهبت‌هایی که تنیس طی این سال‌ها به من داد، مهم‌ترین‌شان بدون تردید افرادی هستند که طی این مسیر با آنها آشنا شدم؛ دوستانم، رقبایم و مهم‌تر از همه هوادارانی که روح و جان این ورزش بوده‌اند. امروز می‌خواهم خبری را با شما به اشتراک بگذارم. همانطور که بسیاری از شما می‌دانید طی ۳ سال گذشته با مشکلاتی از نوع جراحی و مصدومیت دست به گریبان بوده‌ام. تلاش زیادی کردم که خود را به مرز آمادگی برسانم، اما در عین حال توان و محدودیت‌های بدن خود را نیز می‌دانم. پیام بدنم واضح بود. من ۴۱ سال دارم و در بیش از ۱۵۰۰ مسابقه طی ۲۴ سال بازی کرده‌ام. تنیس بیش از هر چیزی که من تصورش را بکنم با من خوب تا کرده و اکنون باید بپذیرم که زمان پایان دادن به دوران حرفه‌ای‌ام فرا رسیده است.
مسابقات لیور کاپ که هفته آینده برگزار می‌شود آخرین حضور من در رقابت‌های حرفه‌ای خواهد بود. در آینده حتماً تنیس بازی خواهم کرد، اما واضح است دیگر در گرند اسلم‌ها و مسابقات حرفه‌ای نخواهد بود.
این یک تصمیم تلخ و شیرین است. دلم برای تمام چیزهایی که تنیس به من داده است، تنگ خواهد شد، اما از طرفی حالا چیزهای زیادی هم برای جشن گرفتن وجود دارد. من خودم را یکی از خوش‌شانس‌ترین انسان‌های روی زمین می‌دانم؛ چراکه از استعداد ویژه‌ای در تنیس بهره‌مند بودم تا این ورزش را در سطح و مدت زمانی طولانی‌تر از آنچه تصور می‌کردم انجام دهم.
می‌خواهم از همسر فوق‌العاده‌ام میرکا تشکر ویژه کنم که در تک تک لحظات دشوار همراه من بوده است. پیش از دیدارهای فینال او بود که مرا آماده می‌کرد و به تماشای مسابقات بی‌شماری از من نشست، حتی زمانی که ۸ ماهه باردار بود و همواره در طول این ۲۰ سال من و بعضاً دیوانگی‌هایم را تحمل کرد. هم‌چنین از چهار فرزند فوق‌العاده‌ام تشکر می‌کنم که همواره حامی من و مشتاق سفر به مکان‌های جدید بودند و در این مسیر خاطرات شگفت‌انگیزی را ساختند. دیدن خانواده‌ام که از جایگاه تماشاگران تشویقم می‌کردند چیزی است که تا آخر عمر به یاد خواهم داشت.
هم‌چنین می‌خواهم از پدر و مادر و خواهر عزیزم تشکر کنم که بدون آنها هیچ چیز امکان‌پذیر نبود. هم‌چنین تشکر ویژه از مربیان سابقم که همواره من را در مسیر درست هدایت کردند. همگی فوق‌العاده بودید. و البته تشکر از فدراسیون و مسئولین تنیس سوئیس که بعنوان یک بازیکن جوان به من اعتماد کردند و باعث شدند که دوران ورزشی‌ام را به نحوی ایده‌آل آغاز کنم.
می‌خواهم از تیم بی‌نظیرم سپاسگزاری کنم. ایوان (لیوبیچیچ)، دنی (تروکسلر)، رولان و بخصوص سورین (لوتی) و پیر (پاگانینی) که همیشه مشورت صحیح به من دادند و پشتیبانم بودند. همینطور از تونی (گادسیک) تشکر می‌کنم که طی بیش از ۱۷ سال مدیریت برنامه‌های من را بر عهده داشت. همه شما بی‌نظیر هستید و لحظات لذت‌بخشی را در کنارتان سپری کردم.
از تمامی اسپانسرهایم تشکر می‌کنم که برای من همیشه مانند شریک بوده‌اند. همینطور از تیم‌های سخت‌کوش برگزاری مسابقات قدردانی می‌کنم که همواره با مهربانی و مهمان‌نوازی پذیرای همه ما بازیکنان هستند.
همینطور می‌خواهم از تمامی حریفانم تشکر کنم. من خوش‌شانس بوده‌ام که در مسابقات حماسی فراوانی حضور داشتم؛ مسابقاتی که هرگز آنها را فراموش نخواهم کرد. ما همواره جوانمردانه و با شور اشتیاق و هیجان مقابل هم رقابت کردیم و من همواره تلاش کردم که به تاریخ این ورزش احترام بگذارم. بی‌نهایت قدردان آنها هستم. ما موجب پیشرفت یک‌دیگر شدیم و با هم مرزهای تنیس را به جلو بردیم.
بیش از همه می‌خواهم از شما طرفداران فوق‌العاده‌ام تشکری ویژه کنم. نمی‌دانید که چه نیرو و اراده‌ای به من داده‌اید. احساس شوق‌برانگیز ورود به ورزشگاه‌های لبریز از تماشاگر یکی از هیجان‌آورترین لحظات زندگی من بوده است. بدون شما، آن موفقیت‌ها به جای اینکه سرشار از خوشحالی و انرژی باشد، تهی و پوچ می‌شد.
۲۴ سال گذشته برای من مانند یک ماجراجویی شگفت‌انگیز سپری شد. اگرچه بعضی مواقع این احساس به من دست می‌دهد که انگار تمامش در ۲۴ ساعت اتفاق افتاده، اما از طرفی این دوران چنان عمیق و جادویی سپری شد که گویی یک عمر کامل بوده است.
این بخت بسیار بزرگ را داشتم که در مقابل دیدگان شما در بیش از ۴۰ کشور جهان تنیس بازی کنم. هم خندیدم و هم گریه کردم، هم احساس خوشحالی داشتم و هم ناراحتی، و مهم‌تر از همه احساس سرزندگی داشتم. طی سفرهایم با افرادی فوق‌العاده آشنا شدم که تا عمر دارم دوست من باقی خواهند ماند، افرادی که با وجود مشغله‌شان وقت گذاشتند و برای تشویق من در نقاط مختلف جهان آمدند. از شما سپاسگزارم.
عشق من به تنیس زمانی که در تورنمنت خانگی در بازل یک توپ‌جمع کن بودم آغاز شد. بازیکن‌ها را با یک حس توأم با حیرت تماشا می‌کردم. آنها برای من غول‌های این ورزش بودند و آن‌جا بود که رویاپردازی‌ام شروع شد. رویاهایم من را به سخت‌کوشی و باور به خودم سوق دادند. موفقیت‌ها به من اعتماد به نفس دادند و من یک سفر شگفت‌انگیز را آغاز کردم که به امروز و اینجا منتهی شد.
از اعماق قلبم از تمامی شما تشکر می‌کنم. همه شما که در سرتاسر جهان به یک پسرک توپ‌جمع کن سوئیسی کمک کردید تا رویایش به حقیقت تبدیل شود.
و سرانجام خطاب به ورزش تنیس: دوستت دارم و هرگز ترکت نخواهم کرد.”
